Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Liber XIX. De avibus - Cap. XLVIII. De Auibus nocturnis, & earum cibis - Cap. XLIX. De Vulturum differentia, & proprietate, quos Aristoteles & Plinius Aquilas appelant
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
| propter suctum lactis: qua injuria vber emoritur, caprisque cæcitas(quas ita mulsere). | ||
| oboritur. De die manent in petris. Noctua glaucis oculorum pupillis tenebras non | Noctua. | |
| sentit, quia obscuriore nocte volatum habet crebriorem, & hunc inoffensum. Sole | ||
| exorto visus eius hebetatur. Noctua contraria est apibus, vespis, crabronibus, & | ||
| sanguisugis. Strix est avis nocturna, a sono sic dicta. Lucanus: | Strix. | |
| Quid trepictus bubo, quid strix nocturna queruntur. | ||
| Plura qui videre velit de avibus nocturnis, videat Volater. lib. XXVa. & Plin. | ||
| lib. X. cap. XVI. | ||
| ||
De Vulturum differentiam, ac proprietate, quos | ||
Aristoteles & Plinius Aquilas appellant. | ||
CAP. XLIX. | ||
| QVANDOQVIDEM supra eod. lib. aquilarum genera | Aquilarum genera diversa. | |
| diversa secundum Albertum, quæ frequentius in Septentrionalibus | ||
| oris reperiuntur, demonstrata sunt: hic vulturum | Vultures a quibusdam aquilæ appellati. | |
| (quos Aristoteles et Plinius aquilas appellarunt)differentiam, | ||
| ac proprætatem inserendam esse duximus. Quod autem a his, | ||
| alioquin primas tenentibus, in animalium proprietatibus describendis | ||
| dissentimus, maxime autoritate Alberti Magni movemur, | ||
| cui ora Aquilonaria magis fuere cognita: qui etiam sibi | ||
| aquilarum naturam apud nos commorantium intimius perspectam | Arist. aquilam, & vulturem pro eadem ave posuit. | |
| habens, in hunc modum lib. XXIII. de Animal. scribit: Scias quod Aristoteles, | ||
| & quidam Philosophi alii aquilam, & vulturem in idem genus avis ponunt, | ||
| aquilam quidem ab acumine, vulturem autem a volando & capiendo nominantes: | ||
| propter quod quidam dicunt nobilissimum avis genus esse vulturem. Hactenus ille. | Vulturum 6. genera. | |
| Vulturum igitur sex genera, videlicet pygargus, qui ab albicante cauda dicitur, ac si | ||
| albicillum nomines. Hic gaudet planis, & lucis, & oppidis: hinularius etiam a nonnullis | I. | |
| cognomine appellatus: montesque, ac sylvas suis fretus viribus petit. Aliud genus | Pygargus. | |
| magnitudine secundum & viribus, plangus aut clangus nomine, saltus & convales, | II. | |
| & lacus incolere solitum, cognomine anatarius, & morphnos a macula penne: hunc | Plangus sive clangus. | |
| Homerus in exitu Priami percnon vocat. Est & tertium genus, colore nigricans, vnde | ||
| nomen accepit, vt fulvius vocetur, Græce melænaëtos. Hic magnitudine minimus, | ||
| sed viribus omnium præstantissimus est. Colit montes, ac sylvas: & leporarius, | ||
| ed quod proprie interficit lepores, cognominatur. Hic solus bono nutrimento fœtus | III. | |
| suos alit, atque educit: hic denique pernix, intrepidus, strenuus, quippe qui non clangat, | Melænaëtos, | |
| aut murmuret, citoque venetur. Aliud etiam est genus, ab alarum notis, quæ malæ | ||
| sunt, percnopterus, alias oripelargus appellatum. Hic est capite albicante, | IIII. | |
| corpore majore, quam cæteri adhuc dicti: sed brevioribus alis, cauda longiore. | Percnopterus, alias oripelargus. | |
| Hujus quantitas, quasi aliorum vulturum medietas, vulturi nanque speciem | ||
| plene refert: subaquila, & montana ciconia cognominatur. Manet in locis multarum | ||
| arborum. A corvo, cæterisque alitibus capitur: gravis est enim, victuque | ||
| iners. Ex naturali malitia exanimata fert corpora: jejunæ semper aviditatis, & | V. | |
| querulæ murmurationis. Porro aliud genus vulturum est, quod haliætus, hoc est marinus | Haliætus, sive marinus. | |
| vocatur, cervice magna & crassa, alis curvantibus, cauda lata: moratur hic in | ||
| littoribus & oris. Accidit etiam huic sæpius, vt cum ferre quod ceperit nequeat, ingurgitem | VI. | |
| demergatur. Hunc etiam Plinius lib. X. cap. III. inter vulturum genera | Gnesium. | |
| recenset, & ex eis vultures procreari affirmat. Denique aliud genus gnesium, id est | ||
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
