Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Liber XIX. De avibus - Cap. XV. De Cygnis
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
Cygnus mitis. | CYGNVS, sive olor ( vt omnibus videtur notum ) volucris |
mitis & mansueta, a canendo sic dictus, eo quod | |
sonum carminis dulcedine modulatis vocibus, propter longum | |
collum & inflexum, fundit: quo necesse est eluctantem | |
Cygni multi nimis in aquilonaribus aquis. | vocem reddi sonoram. Rarius tamen cæteris avibus cantat, |
nisi in productione pullorum, aut vrgente forti frigore: | |
idque in Septentrionalibus aquis, vbi aves istæ durante tepiditate, | |
longiori se continent mora: & tandem frigoribus | |
superatæ acerrimis, sese in sublime efferunt, & evolant ad | |
calidas regiones: tuncque inter nives candidas, permixtas atris nubibus, sola voce | |
Cygni altissime volantes frigus asperitatem nuntiant. | prodeunte in magnis agminibus, ordinem etiam literali pulcherrimo spectaculo per altissimas |
nubes evolare cernuntur, prognostico incolis terrarum relicto, quod hyems | |
validissima sit secutura. Sed hoc prognosticum quanto severius exinde visum fuerit, | |
tanto lætius omen terrarum incolis administrat, prout Tuperius lib. I. dictum | |
est, & infra dicetur. Habent enim incolæ multas commoditates ex eo asperrimo | |
gelu. Tandem mitigato tempore redeunt ad veteres aquas. Verum quia carnem suavem, | |
mollesque plumas tanquam merces pretiosas incolis portant, diu fine insidiis | |
Modus capiendi cygnos. | haud perseverant. Novere per experientiam venatores, eos suavi citharæ, tibiarumque |
cantum naturaliter delectari: ideoque mentita bovis, vel equi imagine, aut sub ipsa bestia | |
viva ad littus in cithara canunt, donec appropinquanti cygno, dulcique voci intento, | |
ferreum hamum hasta infixum pectori immittant, chordaque hastæ annexa ad | |
littora traliant. Nec solicitus est cygnus supervivens, aut plures: quia non formidant iam | |
Cygnus præco sui fati. | captum littus adire, propter solitum pastum: sicque cygnus sui fati præco, cithara |
deceptus incidit in fatum, quod aliis concinere solet. Alias in senecta | |
leviter cum melodia, vita solvitur, penna capiti trajecta. | |
Plato. | Cantat enim, vt ait Plato, non e tristitia, sed potius |
lætitia, propinquante fato. | |
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>