- Project Runeberg -  Historia de gentibus septentrionalibus /
609

(1555) [MARC] [MARC] Author: Olaus Magnus
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Liber XVIII. De animalibus sylvestribus - Cap. X. De Leporibus - Cap. XI. De Leporum varietate

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)



LIBER XVIII.        609

nivium ( fovea relicta)condensatisi. Habet na nque hoc genus arborum majus
frigoris temperamentum, propter densitatem ramorum, et latebras secretas in animalibusTemperamentum frigoris.
conservandis, quam quoduis aliud fruticum genus. Aestate vero in rupibus, & octris
domicilium eligit securum, cum se novit naturali cooperante timiditate, omnibus
animantibus datum in prædam: quam sola velocitate, & fuga vbi poterit, evadere
meditatur: non autem quando ludit cum mustela: quia hæc etsi lusum ostenditMustela lusum ostendit, sed mortem mediditatur.
(vt præsenti lib. cap. II. de alce, seu onagro dictum est)tamen collo eius in tantum
premendo se astringit, vt illico guttur leporis quantumcunque valide currentis, dentibus,
vt sanguinem eliciat, confringat, & manducet. Ita dolo, non viribus bestiolæ
superatur: etiam accipitris velocitate: contra quem, vt flexuoso cursu adversusVires superantur dolis.
canem, vix, aut raro se reservat immunem.
illustration placeholder

De Leporum varietate.

CAP. XI.

                                        SVNT & duplices lepores, montani videlicet majores,
                                        & campestres exiliores: in quorum genere cuniculi deprehenduntur:
                                        qui subito partu, & eo plerunque damnoso,
                                        nimium multiplicantur, vt Plin lib. VIII. cap. XXIX.
                                        & Strabo lib. III. in verbo cuniculorum meminere. Sed
                                        hi nulli, aut rari sunt in Aquilone, ob terræ durissimamCuniculi in aquilone non sunt.
                                        congelationem: quam hyeme nequaquam penetrare valerent,
                                        vti in terris arenosis Germanicæ nationis, Hollandiæ,
                                        ac alibi &c. Leporum cibus valde communis est, & vsitatusCibus leporinarum carnium atri coloris,
in Septentrione, maxime elixus cum jusculo atro pro more gentis, satis salubri, atque
eius generis carnibus assis. Vnam tamen infelicitatem pleræque mulieres vterum gerendo
incurrunt, vt vel esu, vel saltu super caput leporis facto, generent infantulos
oris leporini, inter os & nares divisa labia perpetuo retinentes: nisi statim a principioOs humanum quasi leporinum.
assuant particulam pectoris tenerrimi pulli, illico occisi, & sanguinolenti. Qui
podagram patiuntur, pedes imponunt jusculo leporis codi, temperato calore relicto. Remedium podagræ.
Renes etiam leporini inveterati, pedibus alligati, podagram levant. Contra dolorem
pedum frigore adustorum (vt plerunque ibidem accidit ) cineres pili combustiRemedium adustorum in frigore.
apponuntur, & prosunt. Pellium leporinarum, candidarum præsertim,
maximus quæstus, & vsus est apud institores Moschovitarum: Vestes leporinæ infinitæ.
qui plura millia vestium vel vendunt, vel pendunt
Tartaris, vt redimant quietem, pacem securiore
fruituri.


<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Mon Dec 11 13:21:44 2023 (aronsson) (diff) (history) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/olmagnus/0695.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free