Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Liber Decimus. De bellis navalibus - Cap. XXI. De dolosa hostium fuga cauenda - Cap. XXII. De causis sumendi belli, & hostis in fuga dimittendi
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
| illuc furibundi currentes, se pariter & hostes conculcando perimebant: nec minori | Conti Parthorum grandes. | |
| asperitate ardoris, & sitis premebantur. Tandem multis fraudibus Parthorum pater post | ||
| filium illusus interiit: quod notent qui (pace cotemota )similibus ludibriis se immittunt. | Aretor & sitis. | |
| ||
De causis sumendi belli, & hostis in fuga dimittendi. | ||
CAP. XXII. | ||
| ETSI periculosa hominum voluptas sit, pro gloria sæpius | ||
| tanquam inter delicias ( præcipue vt dici solent, homini inexperto ) | ||
| versari in atrocissimis bellis, tamen necessitatis | Causæ bellorum assumendorum. | |
| causa, quo se, suosque, ac amicos ab incursum hostium, | ||
| & populum a tyrannide tueatur, atque ne innocentes justitiæ | ||
| colore gravamen, & calumniam patiantur, cruentum quantocyus | ||
| assumitur bellum: quod sæpe ita novis novisque subortis | Bellum atrox servitute plerumque finitur. | |
| causis coalescit, vt pro paucorum vltione repellenda, | ||
| impræmeditate sumptum, multorum, immo innumerabilium | ||
| hominum irreparabili ruina ampliatum, deditione & | Principes primum a proditoribus petuntur. | |
| servitute finiatur. Graviori tamen periculo Principes in hac causa premuntur, quia | ||
| cunctos habent suspectos, vt vitæ eorum maximæ proditores insidientur, dum vili | ||
| quandoque pretio ( operante livore ) vitam Principis, ac totius populi salutem mercan | ||
| solent, quemadmodum & alii stipendiarii milites, qui obliti generis, & amicorum, | Sors militum miserrima. | |
| pro exigua pecuniola se mutuo confodiunt, & rursus, si vivi campum exierant, | ||
| misero luxu eam consumunt. Quantum vero ad fugientes, obtenta victoria | ||
| plures captivari congruit, quam vita privari, ne forte ( vti superius dictum est) | Vtilitas captivorum. | |
| eorum respectu priusquam dimittantur, diu optata pax vtrisque adversariis restituatur. | ||
| Reservato etiam exercitu in acie sub vexillis potius plerunque permittendus est | Exercitus auxiliaris non perdendus. | |
| hostis aufugere, quam ambiguo belli eventu peramplius amicum exercitum in perditos, | ||
| & sceleratissimos homines relaxare. Sæpe nanque præsumptuosa securitate | ||
| victores superantur a victis: quibus proprium est insidias struere, vix cavendas, | Victores stulta securitate perduntur. | |
| Nec insolitum est hostibus iniquo loco pressis, dam nocte fugere, aut interdiu servato | ||
| ordine se transferre, vt ab insequentibus sint securi: qui etiam si vrgeantur natare | ||
| per aquas, ea arte plerunque præditi sunt in disciplina militari, vt hac fuga & se, | Victi insidias struunt. | |
| & dominos suos, ne trucidentur, aut captiventur, eximere possint, Ideoque nandi | ||
| scientia neutiquam prætermittenda est, etiam a Principibus: quibus & vsui, & saluti | ||
| plerunque esse potest, prout aliquando in laudabili vsu fuit in Italica natione, | ||
| vt filios suos applicaret huic disciplinæ. | ||
| Durum a stirpe genus natos ad flumina primum | ||
| Deferimus, sævoque gelu duramus, & vndis. | ||
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
