Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XVI
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Pośpiesznie zapłacił rachunek, pożegnał się
z panną Andresen i wyszedł z Martą. Nie miała
wierzchniego okrycia, tylko parasol, który starała
się ukryć, ponieważ był dziurawy. Kiedy byli już
we drzwiach, Nagel zauważył, że Minuta patrzy za
nimi długim, bolesnym wzrokiem. Twarz jego była
niezwykle blada.
Poszli prosto do domku Marty. Nagel rozej-
rzał się wokoło. Nie było nikogo. Wtedy rzekł:
— Gdyby pani miała trochę odwagi i pozwo-
liła mi wstąpić na chwilkę, byłbym pani wdzięczny
nieskończenie.
Wahała się.
— Tak późno — zauważyła.
— Przecież pani wie, że obiecałem nigdy
i niczym pani nie zmartwić. Muszę z panią po-
mówić!
Otworzyła drzwi.
Weszli do pokoju. Zapaliła świecę, a on tym-
czasem zasłonił okno. Milczał chwilę, potym zaczął:
— Czy pani się choć trochę zabawiła dzisiej-
szego wieczora?
— O, tak, bardzo! — odparła.
— Zresztą, nie o tym chciałem z panią mó-
wić. Proszę, niech pani siądzie trochę bliżej. Nie
ma pani najmniejszego powodu mnie się obawiać.
Niech mi to pani obieca! Dobrze, a teraz niech mi
pani da rękę!
Podała mu rękę, którą zatrzymał w swojej.
— I pani nie myśli, że kłamię, że panią
oszukuję — nie? Chcę pani coś powiedzieć... Więc
pani nie sądzi, że chcę panią okłamać?
— Nie.
, — Wytłumaczę pani wszystko powoli... Ale...
do jakiego stopnia mi pani wierzy? Mam na my-
Śli: jak daleko sięga pani zaufanie? Ach, głupstwo!
298
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
