Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - VIII
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Teraz rozpoczęła się: między niemi rozmowa,
która trwała cały czas, dopóki szli lasem — a szli
bardzo wolno. Rozmowa ta przeskakiwała z przed-
miotu na przedmiot. Nastrój zmieniał się wciąż,
jak gdyby ulegał wpływowi dziwnego wzruszenia,
które ogarnęło ich oboje.
— Pani myślała o mnie? Doprawdy? Ale
ja myślałem o pani więcej, dużo więcej! Przecież
zanim tu przybyłem, wiedziałem już o istnieniu
pani... Nazwisko pani usłyszałem na parostatku...
usłyszałem wypadkowo... doszły do mnie słowa
dwuch pasażerów, rozmawiających z sobą. Przy-
jechałem tu 12-go czerwca, 12 go czerwca!
— Naprawdę? Właśnie 12-go czerwca!
— Tak... Całe miasto przystrojone było fla-
gami, wydało mi się ono tak urocze, że postano-
wiłem tu właśnie wylądować... I zaraz usłyszałem
o pani więcej...
Zapytała z uśmiechem:
— Oczywiście to Minuta mówił panu o mnie?
— Nie... słyszałem, że wszyscy panią kocha-
ją... wszyscy się panią zachwycają...
Przypomniał sobie teologa Karlsena, który
dla niej życie sobie odebrał i umilkł.
— Tak? pan to słyszał? —dopytywała się Da-
gny. Tak. Lecz od czasu moich zaręczyn nic z te-
go uwielbienia nie pozostało. Niech pan sobie
wyobrazi. Od paru dni wszystko się zmieniło...
Całe miasto inne, tylko parę przyjaciółek dba jesz-
cze o mnie.
— Nie, pani się stanowczo myli...
— O, nie sprawia mi to wcale przykrości...
Niech mi pan wierzy... Czy mi pan wierzy?
Tych parę słów przyprawiło go o zawrót gło-
wy. Przerwał jej pytaniem:
120
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
