Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Frå kristenliv i Risør i 70- og 80-åri. Mest etter personlege minne frå barndom og ungdom
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
19
det um skriftemålet skulde løysast frå nattverden.
Prestar i Stavanger hadde sendt framlegg um dette.
Kyrkjedepartementet sende fremlegget til det
theologiske fakultet, som la imot: det var ikk.je verdt å
brigda noko i kyrk.ja. Far sette seg grundig inn i
spursmålet, so ordstyraren sokneprest Alver til sist
rette ei sers takk til han. Han førde ordet for
reformen : skriftemålet burde koma til sin sjølvstendige
rett. med privat skrifte, og absolusjon for tvilande og
nedbøygde kristne. Sokneprest Alver fekk tvo av
husfederne med seg til å stydja fråsegni frå det
theologiske fakultet; so vidt eg minnest, var det apotekar
Hille og bokhandlar Fryxell. Fleirtalet røysta for
framlegget frå Stavanger-prestane. Men det gjekk ti
år fyrr reformen kom.
Ein anonym innsendar skreiv etter desse møti eit
stykke i «Ned. Amtst.» med forsvar for den gamle
praksis. Alle skyna at innsendaren var byfuten
Zwilgmeyer; han gav ei grundig utgreiding med stor
theologisk lærdom. Stykket var retta mot far, som då
svara med nye bladstykke. Tvo juristar — halve
theo-logar; dei var slik frå Johnsons tid !
Alver kjende visst klufti millom seg og
preste-tenesta. I 1879 søkte han eit års permisjon frå
embetet sitt, og reiste til Tyskland. Sumaren 1880 var han
heim-um og preika ein sundag. Han vilde ha
permisjon 1 år til: men departementet sa nei, og so søkte
han avskil. Han levde resten av sitt liv i utlandet.
Det heitest at han ein gong spela «indisk fyrste»; han
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
