Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Frå kristenliv i Risør i 70- og 80-åri. Mest etter personlege minne frå barndom og ungdom
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
18
verdslege kvinnor hadde mang slags pynt. Ein varm
kristen som tidt vitja hyen, marinekaptein Isaaehsen
frå Arendal, vart dømd av ein sjømann : eg kan ikkje
halda han for ein kristen; han plistrar. Både i
Arendal og Risør vart trongsyni til ånds-tyrranni: dei som
vilde vera kristne, laut bøygja seg for kritikken og
dilta med flokken.*)
Paul Wettergreen var sjølv ikkje so trongsynt.
Tvert um. Eg minnest kor kjærleg og mildt han tok
meg um halsen : du bed vel aftenbøn du guten min !
slik varme tok meg’ ved hjarta. Då me på Risør
mil-lomskule gav ut eit handskrive blad, teikna
Wettergreen seg som abonnent! I det heile hev eg mange
varme minne frå guttedagane um Paul Wettergreen.
Han budde tidt hjå oss. Og eg tykkjer enno eg ser
han og far sitjande i sofaen og syngja Ahnfeldts
svenske song: jag är främling, jag är en pilgrim. Men
Wettergreen sette ikkje dømesykja til veggs, som han
kunde og burde ha gjort. Dermed vart han driven
inn i kritikksykja han og.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
