Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
34 ÄÅTTLARENE
eier megen skjønnhet, en lysning og klarhet over forkynnelsen, og det er
en lys styrke over Paulus. Men siste akt er i alle henseender svak og matt,
den er for det vesentlige til for å få ram på embedsmennene. Og skue-
spillets siste scene, hvor Paulus sier sig løs fra Evelinde, hvad han må efter
sitt sinn, men også omtrent tvinger henne til å gifte sig med en mann hun
ikke elsker, virker pinefull. Den er kanskje sannferdig, men den forringer
Paulus for oss. |
Men som helhet er det et skjønt og rikt drama. Ved slutningen av
«Læraren» synes også Paulus å stå foran nederlaget eller i alle fall å ha
gått sin gang til ende. Men det er ikke meningen. Fortsettelsen, «Den
burtkomne Faderen» viser at i hans liv er der alltid stigning. Det evige
i hans liv er at han alltid nærmer sig mesteren i et liv opfylt av det ene:
å gjøre godt.
«Den burtkomne Sonen» er Gunnar Hove: «Eg hadde livt som den
burtkomne Sonen og var som han komin i Naud, men då eg som han
søkte heim att, var Faderen burte.» Han møter sin bror Paulus — læraren —
og får høre hans nye lære: «Du veit dette vonde som hende meg. Daa
fekk eg sjaa, at eg ikkje var vaksin til aa vera Lærar for andre.
Og so hev eg lært noko. Det er ikkje me som skal tala for Folk.
Live vaart skal tala. Dei skal kje høyre vaare fagre Ord; dei skal sjaa
vaare gode Gjerningar. Daa lærer dei Takk og Tru og Glede.» Og videre:
«Alltid masar du med, at du ikkje kan tru. Kven er det som bed deg
um aa tru? Kor lengi skal eg segja deg, at Meistaren kom kje med ei
Lære som du skal tru, men med ein Lov som du skal fylgje? Og fylgjer
du den, fær du sjaa um ho er av Gud, og fær Trui attpaa.» Og i kraft
av denne lære er det at Paulus kan hjelpe sin bror Gunnar, og det
skjønne, dypt bevegende, forunderlig rike prosadikt, som også rent sprog-
lig sett er av usedvanlig finhet, munner ut i den deilige hymne til det
gode menneske:
«Signing yvi eit godt Menneskje! Ingin veit kva eit godt Menneskje
er utan den som lid Naud. Men han veit det; og han skal vitne paa
Domedag.
Sæl den som hev det sonande Ordet og den hjelpande Hand! I honom
vandrar den heilage sjølv um paa Jordi enno og all Tid.
Og Siger og Fred samlar seg um hans Hovud; og han skal ikkje
smake Rædsla, men ganga inn i det ukjende som i ein ljos Draum.
Amen. Alle Guds heilage vitnar dette; og dei som lid, sannar med:
ja, ja! Signing yvi den som kjem i Herrens Namn; Helg i Høgheimen yvi
den hjelpsame!»
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
