Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
EIN SNILD MANN 71
hans. Dei hegrelo, baade bykararne og Olav Asia;
men gamle skulemeistaren stod og høyrde det alt
saman, og var so sinna han skalv. Han hadde slik
brennande hug til aa gaa inn og slaa han Nils, rett
dengja honom som ein dengjer uskikkelege ungar.
Men han hadde no aldri fenge gjort etter sin eigen
hug, allstøtt kuga, kuga. ... Dersom han no gjekk
inn, kom han kanskje i slagsmaal med Nils .
fekk kanskje juling og. Det var no ikkje det verste
men det vilde spyrjast yver heile bygdi, og
kanskje koma heilt aat prestegarden, og daa vart
det nok ingen pensjon.
Aa nei, han fekk vel i Guds namn tola spott og
haad som fyrr . . ein gong kom vel den dagen dei
gret som 50:10 2,2.
Han stiltra seg ut or forstova, tok piggstaven
sin og gjekk, seint og smaarøande med seg sjølv,
som hans vis var, naar det var eitkvart han likte
ovlege vel elder ovlege ille. Han rulla fleira gonger,
fyrr han kom ned paa postvegen, og det fall honom
So tungt aa risa upp att, plent som han hadde bly
i enden ... han kunde daa vel ikkje vera full?
— — Med eitt vart han standande og riste paa
hovude: «Aa den fankens Nils’en!» sa han. No
skyna han alt saman: Nils hadde blanda konjak i
øle, fenge honom drukken, og so havt honom til narr
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
