Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
44 VETLE VISLIE *
inn. Dei bar vel inn bord og plankar til aa
sitja paa.
Uppe ved det gamle stabbure raaka han ein ung
bleik mann, med hengjande armar og krokute kne.
— Gu” kveld! Fr det kje Jakkup? Hell ser eg
so gale?
— Trur kje anna, Ivar! Gud signe møte og lade
det vorde os til megen velsignelse!
Dei tok kvarandre i handi, Jakobs var kaldvaat.
— Eg ser du hjem med ....ja, kva skal me
«kalla det .. zitren, zitaren . . eg tykkjer det er synd
aa kalla det fele?
— Aa namne skjemmer vel ikkje?
— Det minner, ser du, om de dage da vi van-
drede paa fordærvelsens veie. Og so kan der være
dem der tager anstød deraf, og anstød skulle I
borttage fra mit folks vei, siger den herre, herre.
Hosleis liver du med Vaarherre no daa, Ivar?
— Aa, det er nok ikkje som det burde vera i
alle maatar . . eg kjenner meg so kald og so tom.
— Aa ja, Ja, Ssukka Jakob. Kjødet er villigt, men
aanden er skrøbelig. Men det er so stort, at vi
haver en naadig fader udi himmelen .
Ivar likte seg ikkje. Han hata i grunnen denne
tusulen . . tilgjord og falsk som han var.
— Er det kome mange her i kveld? spurde han so.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
