Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Ilias
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 234 —
og den eine tok til aa drikka og tura og vart
drepen i eit slagsmaal.
Den andre fekk ei rik kone og vart so stor
paa det at han brydde seg ikkje meir um korkje
faren sin elder heimen. Hias laut trast punga ut
med arven hans.
Ikkje lenge etter at skiftet hadde vore og det
hadde teke helder hardt paa rikdomen hans, kom
det ei farande sott paa saueflokken og storparten
døydde. Sidan vart det turk eit aar so han ikkje
fekk høy, og um vinteren svalt det fleire naut
ihel for han.
So kom kirgisarfantarne og stal ifraa han dei
finaste hestarne han aatte.
Snart var det ikkje stort att av rikdomen
hans. Han hadde og vorte gamal no, so han
var ikkje lenger so arbeidsfrek.
Daa han var sytti aar var det gjenge so ut
for han at han laut selja alt han aatte. Daa han
hadde betalt skulderne sine hadde han og kona
ikkje att meir en dei gjekk og stod i. Sonen
deira hadde reist ut av landet, og dotteri var
død, so dei gamle stod der reint hjelpelause.
Ein av grannarne som heitte Mehemed Schach
totte synd um dei. Sjølv var han ikkje plent rik
aa kalla, men han stod seg godt, og hadde godt
hjartelag.
Han kom ihug kor tidt han fyrr hadde vore
hjaa Ilias og altid vorte motteken paa det beste.
Og so sa han til Ilias:
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
