Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - VIII. Rozpowszechnienie życia w wszechświecie
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
do życia zarodki, to te spłonęłyby w atmosferze podczas upa-
dku jego na ziemię lub na inną planetę.
W jednym punkcie musimy atoli przyznać racyę Richte-
rowi; zupełnie ścisłe jest jego zdanie: „Wszechświat przepeł-
niony jest (albo właściwiej zawiera) światy powstające, doj-
rzałe i umierające. Dojrzałemi światami nazywamy te, które
zdolne są przygarnąć żywe organizmy. Życie organiczne na
ziemi uważamy zatem za wieczne; istniało ono zawsze, ciągle
się krzewiło, zawsze w postaci żywych organizmów, komórek
i osobników złożonych z komórek". Ludzie dawniej rozmyślał
nad powstaniem materyi; rozumowania swoje porzucili jednak
odkąd doświadczenie nauczyło, że materya jest niezniszczalna
i tylko przekształcać się może. Z tych samych powodów nigdy
nie stawialiśmy sobie pytania co do pochodzenia energii ru-
chu. Również możemy przyzwyczaić się do myśli, że życie jest
wieczne, że zatem badanie jego początku jest pracą bezcelową.
Idee Richtera podjął następnie w popularnym wykładzie
w roku 1872 znakomity botanik Ferdynand Cohn. Może naj-
bardziej znanem oświadczeniem w tym kierunku są słowa
wypowiedziane w mowie prezydyalnej w roku 1871 przez Sir
Williama Thomson’a (lorda Kelvina) na Zjezdzie przyrod-
ników angielskich w Edymburgu. Powiedział on między innemi:
„Gdy dwa ciała niebieskie zderzą się w przestrzeni, to z pew-
nością znaczna ich część się stapia, ale zdaje się równie pew-
nem, że w niektórych wypadkach masa ździebeł może być
rozrzucona we wszystkich kierunkach; niektóre z tych ździe-
beł nie ponoszą większego szwanku jak złomy skalne przy
obruszeniu się ziemi lub przy wysadzaniu góry dynamitem.
Gdyby nasza ziemia w obecnym swym stanie, pokryta roślin-
nością, zderzyć się miała z ciałem niebieskiem mniej więcej
takiej samej wielkości, to niewątpliwie wyleciałyby w prze-
strzeń mniejsze lub większe odłamki z nasionami żywych
roślin i zwierząt. A że bez żadnej wątpliwości od nieskończo-
nych czasów istniały światy, na których życie się pleniło, to
musimy uważać za rzecz wielce prawdopodobną, iż istnieje
niezliczona moc nasiona, noszących kamieni meteorowych
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
