Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
49
Helgi:
Dugðu nú (irímur! Ilt er ii.ð fást við heljarmann-
mn! ])ottur or (ipniuudur yt’ir linnn.
(J r í m u r:
Þá er að taka til SVerðsÍUs! Iiregður or hloypur fram
a<) Ögmundi, 8*’m staðinn or upp og reií)ir saxiT). en i íivi þeir
Holpi sœlija báTlir aft honum, kallur
Ketill:
Sveinn! Sveinn, og ])ið allir átján!
S k.-S v e i n n
kemur æöandi mor> atgeir í hondi:
Drepum, drepum!
Helgi og Grimur lilaupa ilt, on S k it gga-S vei n n og
Ögmundur á ef’tir.
4. atriði.
K.otill, siDan Sk.-Sveinn og Ugmundur.
K e t i 11
bundinn:
Þessu varð ég fegiuu. ICg vildi tið þeir næðn nú
töskunum, þær eru sjálfsagt fullar af smóri og feitu
kéti. Skratti vav liann sterkur! Kg skaðaði hann þó
á aunari hásiuinni. Skvldi liann ekki heltast? Æ, þa&’
eru svo litlar á mér töunuruar. Aum er manneskjan:
hundurinu hefir |)ó vfgtönnur í munninum, en óg lieí’
ekki nenia smórtönnur í kjaftinum; og svo er
hundur-inn miklu fljótari. Kg vildi ég væri hundur! Æ mér
leiðist! Veltir sór um hr.vgg og a>ar. Koniið að leysa mig!
4
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
