Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Liber XXII. De insectis animalibus - Cap. V. De molestissimis Culicibus extremi Aquilonis
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
 |
| VERSVS extremas Septentrionis terras et aquas, maxima | Culices in septentrione molestissimi. |
| est molestia grandiorum culicum, præsertim in punctura, | |
| & fastidiosissimo sono, quando in continua dierum ac noctium | |
| luce dormiendum est. Verum ad evitandam horum | Remedia contra culices. |
| molestiam Aquilonares absynthio vtuntur, aceto peruncto, | |
| ac tosto, & fumigato, vt eo gravi odore percepto aufugiant. | |
| Simili modo recedunt, quando caput, cæteraque membra | |
| decoctione absynthii asperguntur, vel rutæ, aut nigelæ, | |
| cum haberi queunt: vel atramento sutorio, permixto | |
| cum junipero vsto, & fumigato. Dormientibus autem tentoriolum e panno | Tentoriolum ob culices necessarium. |
| linteo, vel cortice confectum necessarium est, sub quo tanquam velamento, contra | |
| injuriam culicum tuto dormire liceat, ac nullus omnino sonoris istis infectis aditus | |
| pateat, ne duplici malo, punctura videlicet, & fastidioso sono quiescentes molestentur. | |
| Hujus culicis vim, atque inextricabilem perfectionem Plin. lib. XI. cap. II. | |
| pulcherrimem his verbis enarrat: In magnis siquidem corporibus, aut certe majoribus | |
| facilis officina sequaci materia fuit: in his tam parvis, atque tam nullis, quæ | |
| ratio, quanta vis, quam inextricabilis perfectio? Vbi tot sensus collocavit in culice | Culicum mira subtilitas atque vis. |
| natura ? & sunt alia dictu minora. Sed vbi visum in eo prætendit ? vbi gustatum | |
| applicavit? vbi odoratum inseruit ? vbi vero truculentam illam, & portione | |
| maximam vocem ingeneravit ? qua subtilitate pennas annexuit, prælongavit pedum | |
| crura ? disposuit jejuna caveam vti aluum, avidam sanguinis, & potissimum humani, | |
| sitim accendit ? Telum vero perfodiendo tergori, quo spiculavit ingenio? Atque | |
| vt in capaci cum cerni non possit exilitas, ita reciproca geminavit arte, vt fodiendo | Culicis aculeus fistulosus. |
| acuminatum pariter sorbendoque fistulosum esset. Aculeum igitur in ore habent, a quo | |
| culex nomen accepit. Terebrat pellem animalium, vt senguinem bibat: sed hoc longem | |
| avidissime in meridiano solis æstum perficit, quem tantum appetit, vt in solis fervore | Culices dulcia fugiunt, & acida petunt. |
| etiam aliquando seipsum adustione lædat: ad dulcia non advolat, sed acida petit. | |
| Aliud etiam culicum genus longe subtilius est, quod teneris insidet quercubus, | |
| ac ramis sub rosis exortis, aliisque recenter e terra productis: sed hoc validis tempestatibus | Culices abigendi remedium. |
| abigitur, aut aqua sulphurata super ramos aspersa. | |
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
