Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Liber XIX. De avibus - Cap. XLIII. Adhuc de Auibus sonoris, quæ in extremis oris Aquilonis reperiuntur
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
 |
| IN primis philomela occurrit, quæ, vt omnibus notum | Philomela. % |
| relinquitur, avis est parva, dulciter cantaris, voce quam | |
| corpore major: potius vitam, quam cantum victa deponit, | |
| multiplicem ædens sonum, inflexum, gravem, acutum, | Differentiæ sonorum. |
| elevatum, depressum, & circunflexum. Advolat cantantem, | |
| vt tacite edocta vincat eandem: seque se invicem | |
| provocant, quasi in genere omnium musicorum instrumentorum. | |
| Breviterque (vt Plin. lib. X. cap. XXIX. | |
| asserit ) omnia tam parvulis in faucibus, quæ tot exquisitis | |
| tibiarum tormentis ars hominum excogitavit: vt non sit dubium hanc suavitatem | |
| præmonstratam efficaci auspicio, cum in ore Stesichori cecinit infantis. Ac nequis | |
| dubitet artis esse, plures singulis sunt cantus, & non iidem omnibus, sed suicuique. | Cantus sunt diversi. |
| Animoso certamine canunt. Meditantur aliæ juniores, versusque quos imitentur | |
| accipiunt. Audit discipula intentione magna, & reddit, vicibusque reticent. | |
| Intelligitur emendatæ correctio, & in docente quædam reprehensio. Refert eodem | |
| loco Plinius, candidam dono datam fuisse Agrippinæ Claudii Principis conjugi: | Agrippina Claudii conjunx. |
| jussas canere cœpisse, sæpe antea visum. Habuit & turdum Agrippina sermones | |
| hominum imitantem: immo & Cæsares juvenes sturnum Latini Græcique sermonis | Sturnus Græce Latineque locutus. |
| docilem. Carduelis prædicta vescitur semine papaveris, rutæ, aut cannabi: quorum | |
| cortice extracta, puram medullam eligit in escam. Comedit & minimas nuces, eodem | |
| modo nucleos a pelle excorians. Multa sunt genera hujus aviculæ: tria tamen | |
| præcipua in Borealibus terris. Quoddam enim genus dorso cinereum, lateribus | |
| croceum, capite anteriori rubeum. Quoddam parvum, & croceum. Tertium vero | |
| in pectore totum est rubeum, ac flammeum. Quartum genus cinereum in dorso, | |
| & in pectore croceum, residet in lino dulciter canens, aut arundine exili. | Avium genera gregatim volantia. |
| Omnia hæc genera gregatim volant, facilimeque per viscum virgis impressum | |
| ad hastam, vbi vlula ( quam omnes persequuntur ) | |
| sedet, capiuntur. Remanent semper in Aquilone, | Vlula vexatur ab avibus. |
| etiam sub asperrima hyeme: in quo non deerit | |
| eis victus. Denique sciendum est, que | |
| aves parvæ, præcipue tempore | |
| coitus, sint cæteris loquaciores. | |
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
