Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Liber XIX. De avibus - Cap. XXX. Adhuc d Hirundinibus, & medicinis ex eis inuentis - Cap. XXXI. De Lago &c.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
| colligat, & hærere faciat. Si quo vero eius pulli fuerint excitate persusi, remedium | Hirundo visum pullorum reformat. | |
| habet, quo visum reformet Volaterranus dicit eam quinos pullos producere, quibus | ||
| ex ordine cibos administrat: & si quem debilem, & implumem viderit, molliores | ||
| plumas adducit, & supponit. Ipsum quoque nidum (vt Plinius refert) plumis | ||
| mollibus, floccisque consternunt tepefaciendis ovis, simul ne durus sit tenerioribus | Cibi æqualiter distribuuntur inter pullos. | |
| pullis. In fœtum summa æquitate cibos alternant. Notabili munditia pullorum | ||
| egerunt excrementa. Adultos etiam circumagi docent, & foras emittere stercus. | ||
| Dicitur autem hirundo, eo quod non sumat cibos residens, sed in aëre edat. | Hirundo vnde dicitur. | |
| Aliis avibus non impetitur, nec vnquam præda est: idque benigna naturæ providentia | ||
| factum existimatur, cum se, pullosque suos tam sterili aëris quæstum cibare cogatur. | ||
| Passeres tamem, dum nidos earum habitaturi ingrediuntur, cum exercitu venientes hirundines, | Perditio passerum. | |
| lutum ore ferentes, subito claudunt, ac suffocant eos: documentum præbentes, | ||
| alterius libertatem minime esse violandam. Pulli earum combusti, conserunt morsui | Medicinæ expullis hirundinum. | |
| canis rabidi. Item pulvis combustorum pullorum, morbos faucium curat, vulneraque | ||
| linguæ, & labiorum sanat. Item hirundo in mulso cocta, pectus optimæ purgat: | ||
| & cor eius pulverizatum, & bibitum idem facit. Majores hirundines si combustæ | ||
| fuerint, pulvis earum melle mixtus, & inunctus, caligines oculorum detergit. | ||
| Hæc etiam squinanticis prodest, & vuæ fauciumque tumorem compescit: quod | ||
| ignorarunt medici, curantes charissimum fratrem meum Io. Magnum Archiepiscopum | Io. Archiepiscopus Vpsal. obiit Romæ. | |
| Vpsalensem M. D. XLIIII. ex eo morbo Romæ mortuum. Pulli hirundinum, | ||
| qui in Augusto sunt, lapidem chelidonium, aliquando in epate, aliquando | ||
| in stomacho gestant: quem ego diversicolorem inveni. Pulli autem conversis ad | ||
| se vultibus in nido, generosi sunt: posteriora vero vertentes, degeneres. Strabo | ||
| lib. XVII in verbo hirundines, asserit eas gigni septenum cubitorum, quæ gulam | ||
| perforatam habet, atque per hanc respirant. | ||
| ||
De Lago &c. | ||
CAP. XXXI. | ||
| LAGVS est avis aquatica, moribus mergo contraria. Nam | ||
| vt mergus tenrpestatem maris fugit, sic lagus in ea lætatur, | Lagus lætatur in tempestatibus maris. | |
| & ludit. Vivit indifferenter in terra & mari, volaris ac natans, | ||
| prout animal lutra inter bestias sylvestres & aquatiles. | ||
| Lagus etiam lepus dicitur Latine. In stagnalibus locis, vel | ||
| petrosis nidum collocat, miro ingenio factum: sed sæpius | ||
| in profundo manere delectatur. Larus est de genere milvi, | Larus. | |
| tam in aqua, quam in aëre pro præda volitans, semperque | ||
| famelicus perseverans. Mergus ab assiduitate mergendi & | Mergus. | |
| natandi dictus, demisso in profundum capite, aurarum signa sub fluctibus colligit, | ||
| & cum prævidet æquoris tempestatem, ad littora cum clamore tendit. Mergus, vt | ||
| Plinius dicit, in arboribus vere nidificat, vltraque ternos pullos non producit: estque | ||
| de genere insatiabilium animalium, quibus a ventre protinus recto intestino cibi transeunt | Genus insatiabile mergi. | |
| sicuti lupis cerviariis: qui, vt cæteræ aves aquaticæ, pennas rostro purgantes, aut maria | ||
| & stagna fugientes, præsagiunt ventum. Plinius lib. XXX. dicit ossifrago vnum | ||
| tantum esse intestinum, omnia devorata conficiens: cujus extrema pars actalligata | ||
| prodest contra colum. Est etiam quædam species mergorum cornuta, a re sic vocata, | Species mergorum cornuta. | |
| eo quod rubeas plumas masculus, & fœmina varias, velut cornua in capite gestant | ||
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
