Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Liber XVIII. De animalibus sylvestribus - Cap. XLVII. De exemplis, in quibus homines in Lupos conuersisunt, & è contra
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
| quid viderent, excitare: se a longinquo gregem ovium pasci conspicere, curaturum, | |
| vt absque magnis laboribus vnam e his ad cœnam, alioquin satis exiguam, haberent | |
| Homo in lupum transformatur | assandam. Statim deinde in opacam sylvam, ne ab aliquo conspiciatur, se confert, |
| ibique formam hominis in lupum transfiguravit: que in nullo hæc metamorphosis | |
| Lycaon in lupum transmutatus. | distare visa est, ab illa Lycaonis ( quamvis is propter scelera transmutatus ) cujus in |
| hunc modum Ovid. Metamorphos. I. meminit: | |
| Ovidius. | Frustraque loqui conatus: ab ipso |
| Colligit os rabiem, solitæque cupidine cædis | |
| Vtitur in pecudes: & nunc quoque sanguine gaudet. | |
| In villos abeunt vestes: in crura lacerti. | |
| Fit lupus, & veteris servas vestigia formæ. | |
| Canities eadem est: eadem violentia vultus: | |
| Iidem oculi lucent: eadem feritatis imago est | |
| Postea in ovium gregem haud aliter quam magno impetu irruit, & vnam ex eis | |
| Ovis a lupo ad currum defertur. | retro in sylvam fugiendo diripuit: quam aliquanto post in lupi formam ad currum defert. |
| Socii autem hujus prædæ conscii, talem grato animo suscipiunt, & in curru | |
| clam abscondunt: qui vero in lupum se transformaverat, ad sylvam iterum revertitur, | |
| Lupus humanam formam assumit. | humanam formam rursus assumit. Contigit quoque in Livonia haud multis |
| ab annis, inter nobilis cujusdam conjugem, atque seruum suum ( quorum illic majorem | |
| Servorum copia in Livonia. | copiam, quam in vlla alia Christianorum regione, habent ) quod altercarentur, |
| homines in lupos mutari haud posse: demum ille prorumpit, extemplo eius | |
| Homo cellarium ingreditur, lupus exit. | rei exemplum velle ostendere, dummodo sibi facultas concederetur: ac cellarium solus |
| ingreditur: vnde paulo post lupi formam indutus egrediens, a canibus per agrum | |
| ad sylvam tendens effugatur: qui ei oculum ( etsi satis acriter se defendebat) eruunt. | |
| Canes lupo oculum eruunt. | Postera autem die, ad dominam suam monoculus redit. Vnde Evantis opinio, |
| quam Plinius citato loco refert, salvatur: quod scilicet homo in lupum per annos | |
| IX. transfiguratus, cum suam effigiem reciperet, ad pristinum habitum, atque ætatem | |
| novem annos addiderit. Certo etiam constat, si lupus e homine transmutatus | |
| occisus, aut alicujus membri mutilationem passus fuerit, quod statim quando hominis | |
| figuram reassumet, isso membro carebit. Sin vero a canibus, aut venatoribus | |
| Homo in lupum transmutatus occisus, postea non apparet. | interfectus, nunquam talis homo amplius apparebit. Denique recenti adhuc |
| memoria, compertum relinquitur, quomodo Dux Prussiæ, tali veneficio | |
| parum fidei adhibens, quendam hujus maleficii expertum, vinculis | |
| clausum coëgit, vt in lupum se transformaret: quod ita factum | |
| Homo cogitur, vt in lupum se transformet. | est. Hunc tamen, ne hujusmodi idololatria impunita |
| maneret, igne postea comburi mandavit. | |
| Talia enim flagitia tam divinæ, quam | |
| Pœna in lupos se convertentiu. | humanæ leges severissime |
| puniunt. | |
| LIBRI XVIII. FINIS. | |
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
