- Project Runeberg -  Historia de gentibus septentrionalibus /
636

(1555) [MARC] [MARC] Author: Olaus Magnus
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Liber XVIII. De animalibus sylvestribus - Cap. XXXIX. De doloso ingenio Vulpium

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)



636        DE ANIMAL. SYLVES.


illustration placeholder

De doloso ingenio Vulpium.

CAP. XXXIX.

Vulpes propriam domum nunquam faciunt.                                         CAPITVLO de taxis XXII. eiusdem lib. dictum
                                        est, quomodo vulpes propriam domunculam nunquam faciens,
                                        fœtido suo stercore emisso taxorum foveas ingreditur,
                                        vt egestionis putore, sovea polluta vilescat. ideoque Aristoteles
                                        recte vulpe animal in terrestribus dicit ingeniosum,
Vulpes coruo assimilatur.                                         & malarum operationum, inter volatilia solum coruum similem
                                        habens, aviculas deplumantem. Vulpes igitur pressa
                                        fame, frigore, & nivibus, accedendo ædes humanas, fingit
                                        latratum canis, vt confidentius domesticæ bestiæ eam
Vulpes fingit se mortuam. accedant. Insuper fingit se mortuam, vt & beatus Hieronymus in Epistolis suis
ostendit: ac resupina flatum attrahit, lingua porrecta. Tunc aves incaute descendentes,
quasi cadaver comesturas aperto ore rapit, & vorat. Et ob id etiam Isidorus
vulpem vocat animal insidiosum, & fraudulentum. Præterea quando esurit,
nec invenit quod manducet, rubea terra se involuit, vt appareat quasi cruenta: proiiciens
Ingenium vndique fraudulentum. se in terram, retinet flatum: quam videntes aves non spirantem, linguamque ore
ejectam, mortuam putant. Sed mox vt descenderint, eas attractas devorat. Præterea
cum videt non posse propter aculeos superare echinum, se resupinat, atque ita mollem
corporis partem lancinans enecat. Vesparum etiam quandoque multitudinem cavena
simulate se abscondit, extante cauda: circa quam vt illas certatim occupatas, villoque
denso implicitas animadvertit, egreditur, atque ad saxum, sive arborem perfricando.
Vulpes piscatur cancros. obterit, vt extinctas deinde pascatur. Eodem fere commento cancris, & pisciculis
insidiatur, ripam oberrans: caudaque in aquam demersa, illi novitati occurrunt,
villisque obvoluti illico extrahuntur. Præterea cum pulices habet, fasciculum mollis
fœni ore accipit pilis involutum, seque paulatim posterius inchoando in
aquam mergit, ac totum corpus, vt pulices aquam fugientes, ad
caput ascendant. Deinde caput immergit, vt in fœnum
fugiant: quo facto, fœnum relinquit in
aqua ab & mox enatat.


<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Mon Dec 11 13:21:44 2023 (aronsson) (diff) (history) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/olmagnus/0722.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free