Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Liber XVI. De ecclesiasticis disciplinis - Cap. XXXIII. De optimo remedio discordias, hæreses, schismata, ac reliquos detestabiles abusus abrogandi - Cap. XXXIIII. De temerariis disputatoribus prohibendis
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
Ita & optimum, ac necessarium reducendæ securitasis erit remedium, vt ausoritate | |
Remedium efficacius. | Regum & principum, quævis errata juxta laudabilem veteris Ecclesiæ ritum, |
arbitrio & integritate bonorum hominum, quoad fieri poterit, obliterentur, & | |
diligenter præcaveantur, ne amplius tam perniciosæ & illicitæ disputationes, toti | |
populo incessanter nocituræ, Principum constitutione permittanrur, scilicet vt | |
Constitutio catholica. | nemo sive clericus, sive laicus, publice vel privatim (vt sane D. Brunus vltimo cap. |
VI. lib. de hæreticis pro publico bono suadet )de fide Catholica propria autoritate | |
disputet, & ea, quæ a sacris Conciliis semel diffinita sunt, denuo in dubium revocet: | |
ne novæ nascantur hæreses, aut semel extinctæ, in gravius Ecclesiæ damnum | |
revocentur. Decet enim salubriter decreta, stabili firmitate perpetuo fore permansura. | |
Grego. Nazianzenus. | Non enim omnium est (teste Gregorio Nazianzeno publice, & semper de Deo |
contendere, disputare, vel exquirere naturam: nec ita vilis est sacræ scripturæ sermo, | |
Circumstantiæ necessariæ. | vt vulgo indocili, & homunculis reptantibus adhuc pateat: immo nec semper, nec |
omnia, nec omnibus, nec ab omnibus sunt proferenda. Sed est & quando, & quibus, | |
& inquantum, & eorum, qui ingenium, atque industriam sumpserant in disciplinis | |
speculativis, atque eorum, qui norunt, amotis corporalibus, incorporalia | |
Impurus nil rectum judicat. | & spiritualia conspicari. Sed ante omnia illorum est, qui & anima, & corpore |
iam purgati sunt, vt minimum qui certe purgantur. Qui vero minus purus est, | |
quomodo audet purum contingere ? &c. Hæc aurem post illa quoque proferenda | |
sunt, in quibus delectati sunt, cantica, post ventris, & eorum, quæ sub ventre sunt, | |
curam: a quibus etiam hoc delectationis loco ducitur, si de rebus divinis contentio | |
Capacitas auditoris attendenda. | moveatur, vt in controversiarum certamine delectentur. Virtus præterea, & capacitas |
est in auditore attendenda, quia divina mysteria non nisi a puris, & per puros | |
sunt tractanda, qui sceleribus & sacrilegiis non fuerint inquinati. | |
De temerariis disputatoribus prohibendis. | |
CAP. XXXIIII. | |
LEGES igitur, quæ disputationes & tractarus, tam publicos | |
quam privatos, de Deo & fide Catholica prohibent, | |
non examinationem. & doctrinam scripturarum interdicunt, | |
Temeritas disputantium cohibenda. | sed eorum tantum temeritatem coërcent, qui non verentur |
propria autoritate de dogmatibus fidei disputare: | |
immo nova, & falsa dogmata pro veris asserere, & aliorum | |
animis instillare, & quæ semel recte diffinita sunt, in | |
dubium revocare, condemnare, & retractare, quasi ipsi soli | |
Errantes secum multos in errores ducunt. | sint Apostoli, soli prophetæ, soli magistri: non solum |
errantes ipsi, sed multos etiam alios in barathrum errorum suorum præcipitantes. Ac | |
talem quidem disputatorem ita alloquitur prædictus Nazianzenus, referente eodem | |
Temerarii & pertinaces hic taxantur. | Bruno: Esto tum excelsus, & excelsorum superior, & supra nubes ascende, si libet, |
& invisibilia conspicare, & ineffabilia sermone complectere: supra Heliam assumere, | |
& supra Mosen facie ad faciem vide, si potueris, Deum: supra Paulum quoque | |
Theologi facti in momento. | ad tertii cœli elevare fastigia: cur & alios sub die vis plasmare ? cur Theologos sub |
momento temporis facis ? qui de divina natura differant, cum suæ sint vitæ adhuc | |
penitus ignari, vt putes eos velut inspirantam a te magis, quam elucubratam suscepisse | |
Examen vesparum. | doctrinam, & imperitorum verbis quamplurimos agis conventus ? vt quid araneis |
colligas infirmos, & contrahis, velut sapientiæ est aliquid largiturus ? vt quid examen | |
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>