- Project Runeberg -  Historia de gentibus septentrionalibus /
256

(1555) [MARC] [MARC] Author: Olaus Magnus
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Liber Octavus. De statu regentium et officiorum ac exercitio militari - Cap. XVII. De quorundam equorum dolositate

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)

256        DE STATV REGEN ET OFFI.



illustration placeholder

De quorundam equorum dolositate.


CAP. XVII.


Equi animosi Vestrogothorum.                                         CVM apud Vestrogothos equi reperiantur non minus
                                        pulchri, quam animosi, atque ad omnia subeunda certamina,
                                        & onera præstantissimi, quia a ferocissimo equorum
                                        genere hyemalibus pascuis vt plurimum enutrito producuntur,
                                        ideoque importunius ab omnibus, præsertim nobilibus,
                                        & militaribus viris, satis caro pretio comparantur.
                                        Cum vero casu aliquo tales equi raptu, vel furto, aut alia
                                        quamvis negligentia a justis possessoribus auferuntur, nunquam,
                                        aut raro novis sessoribus adeo vivacem spiritum,
aut firmam securitatem in periculis exhibent, quemadmodum pristinis alitoribus
Equi secretis signis applaudunt suis. suis mira agilitate præstare solebant. Signis enim secretis in voce, sono, tactu eos
instruunt, quibus admoniti hilarius ad imperata, quam si ealearibus vrgerentur, procedunt:
immo signis hujusmodi a sessoribus non perceptis, duo præcipue morris
Pericula duo mortis. pericula, vel mortem ipsam, inferunt eisdem. Aut enim freno mordicus ore apprehenso,
capiteque inter tibias submisso, & clunibus in altum levatis a dorso antrorsum
equitem excutiunt, aut sese in postenores pedes erigunt, & in tergum supine
casuros exponunt, vt impossibile sit fessoris cervicem non disrumpi, aut caput non
excerebrari. Volens hic sileo casus quorundam Principum, & illustrium virorum
Aquilonarium, qui sic periere. Qui enim equos tales a primis educatoribus violentia,
Signa in equo cavenda. vel licentia extrahunt, contemnentes petere qualibus signis, venient dirigendi,
illico quam impetuosi sint, experientur. Verum pro recentioribus annis opportunius
quam alias vllo priori ævo remedium domandi tam feroces equos
repertum est, vt nunquam, vel raro, nisi negligentia turpiter
intervemente, aliquis præcipitetur ab equis, præcipue
Instrumenta sortia præstant securitatem, etiam quia omnia equitandi instrumenta
modis omnibus proportionata,
afferunt
securitatem.
De externis


<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Mon Dec 11 13:21:44 2023 (aronsson) (diff) (history) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/olmagnus/0342.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free