- Project Runeberg -  Historia de gentibus septentrionalibus /
204

(1555) [MARC] [MARC] Author: Olaus Magnus
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Liber Sextus. De Mineris & Metallis - Cap. II. De situ Mineralium venarum - Cap. III. De modo cauandi Metalla

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)

204        DE MINE. ET METAL.


De situ Mineralium venarum.


CAP. II.


                                        PRÆTEREA venæ a lateribus Orientis, & Meridiei
Lineæ orientales                                        in mixtum Occidentem, & Septentrionem concurrentes,
                                        electiores esse perhibentur: non itidem aliorsum in alias cœli
                                        partes derivantes. Maturior enim minarum decoctio ortiuum
Venæ.                                         solem, & meridianum sub Arctoo sequitur Sunt
Pendentes.                                         etiam venæ Pendentes, atque lacentes dictæ. Pendentes desursum
Iacentes.                                         tegunt. Iacentes in plano situ recumbunt, augmentum
Obliquatæ venæ.                                         & bonitatem ab ipso exitu assumentes. Sunt etiam
                                        venæ sursum deorsum obliquatæ, a prædictis omnibus dependentes,
Seneca. quemadmodum Seneca de naturalibus quæstio. lib. VIII. tradit. Sicut,
Similitudo humorum, & minerarum. inquit, in nobis non tantum est sanguis, sed multa genera humoris, alia quidem
necessarii, alia quoque corrupti, ac pinguis, vt in ossibus medullæ, in capite
cerebrum, in oculis lachrymæ: sic in terra plures sunt humores, qui mature durantur.
Et hinc est omnis metallorum humus: vnde aurum, & argentum petit hominum
Avaritia. avaritia. Cæterum sicut in nostris corporibus, sic & in illa humores sæpe vitia
concipiunt, cum aut ictus, aut quassatio aliqua loci, aut senium, aut frigus, aut
æstus corrupere naturam. Interim tamen infinitis periculis, & mortibus ad ipsa
Plutonis æstimata sedes. montium viscera ( vbi Pluto habitat ) opera scilicet gigantum, & fortium virorum,
vt Plinio placet lib. XXXIII. præparatur accessus: qui cuniculis per magna spatia
actis, ad lucernarum lumina, ac nocturnas vigilias, & labores, pro divitiis solicitantes,
partim saxis, partim vapore, & fumo miserabili casu in mediis laboribus
Strangulantur. obruuntur, vel funibus ruptis in medio cavernarum strangulantur: documentum
cæteris præbentes, minus temerarium vrinatoribus fore, inter marinas beluas
in profundo pelagi quæsivisse margaritas, quam laboratoribus hausisse mineras.
Quidam etiam ruptis fornicibus, seu ligneis sustentaculaulis, collisione montium vel
Famæ, moriuntur. illico intereunt, vel same ( nullo suppetente auxilio ) deficientes moriuntur, vt cap.
sequenti ostendetur,

De modo cavandi Metalla.

CAP. III.

                                        VERVNTAMEN his periculis sequaces eorum effossores
Imperterriti.                                         territi, non fugati, sustinendis montibus crebros fornices,
                                        ligneaque sustentaculaula inter ipsa montium latera, ac inferius
                                        pro sua securitate reponunt: eaque dubia, atque anxia
                                        firmitate fidentes, adhuc alio excogitato modo sese in funibus
                                        inter invias rupes metalla cæsuri, vel argenti lineas lecturi,
                                        dimittunt: quæ postmodum igne, & aqua, arte adhibita
                                        depurant. Cumque sterilis quæstus, atque inanis laboris
                                        esse videtur, quasi in cortice & superficie, nullus aut rarus
pinguissimæ mineræ quærendus sit fructus, solidioris ingenii, vsu resumpto, prioribus
longe fortioribus fornicibus intra montium latera columnas statuiit, firmiter credentes,
Divitiæ in profundo. non nisi in profundioribus montium cavernis sagacioribus signis divitias esse quærendas,
et infima abysso: vbi decoquente natura vberior, atque frequentior, argentea præsertim, et ærea
metalla fodiuntur. Nunc tamen Strabone referente, in proverbio est, Multo plures aurum,
vel argentum, aut vtrunque præparatum rapere, quam effodere impurum, etiansi gryphibus,
aut

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Mon Dec 11 13:21:44 2023 (aronsson) (diff) (history) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/olmagnus/0290.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free