Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Liber Tertius. De superstitiosa cultura dæmonum populorum Aquilonarium - Cap. IIII. De tribus Diis minoribus
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
 |
| PRÆTER hos tres deos supradictos colebantur & alii complures: | Tres Dii minores |
| qui (vt ait Saxo ) miranda præstigiarum machinatione | |
| callentes, obtentis simplicium animis, divinitatis sibi fastigium | |
| arrogarunt. Quippe non solum Gothos, verumetiam omnes | |
| Aquilonares provincias vanissimæ credulitatis laqueis | |
| circumventas, ad cultus sibi pendendi studium concitantes, | |
| præcipuo suæ ludificationis contagio resperserunt. Adeo | |
| nanque fallaciæ eorum effectus percrebuit, vt in ipsis cæteri | |
| quandam numinum potentiam venerantes, eosque deos, vel | |
| deorum complices autumantes, veneficiorum autoribus solennia vota dependerent, | Vota solennia. |
| & sacrilego errori respectum sacris debitum exhiberent. Inter quos quidam Methotin | Methotin rnagus. |
| arte magica insignis, excellentem fictæ dignitatis opinionem sibi arripiens, | |
| simplicium hominum animos præstigiosæ artis fama seductos, ad præstigiosa libamenta | |
| sibi pendenda adduxit. Hic, cum esset summus deorum pontifex, sacrificia, | Pontifex deorum sacrificia distinxit. |
| cærimoniasque ita distinxit, & ordinavit, vt discretus superum cuique cultus, & libatio | |
| observaretur: asserens deorum offensas communibus sacrificiis, aut permixtis | |
| cærimoniis expiari non posse. Tandem sceleribus eius detectis, concursum populi | |
| occiditur: occisusque pestilera cadaveris sui contagione plurimos perimens, tumulo extrahitur | Occisus palo infigitur. |
| ac palo insigitur, vti vanitatis suæ præstigia meruere. Froe quoque deorum satrapa | |
| sedem haud procul a Vpsala habuit: vbi veterem litationis morem tot gentibus, | Froe Vpsalensis. |
| ac seculis vsurpatum, tristi, insandoque piaculo mutavit. Siquidem humani | |
| generis hostias mactare agressus, fœda superis libamenta persolvit. Cui tandem in | Libamenta fœda |
| numerum deorum relato, & quia deus sanguinis haberetur, furvæ hostiæ immolabantur, | Deus sanguinis. |
| lectisterniaque, & ludi nocturni annuo feriarum circuitu(vti aliquando Romæ | |
| Diti, & Proserpinæ ) consecrabantur. Vagnosthus, & Hadingus non impari | Vagnosthus. |
| æstimatione venerabantur, quia præcipuam opem in arduis bellis promptius adhibere | Hadingus. |
| credebantur. Rosthicphum Finnonicum, quod exquisitis præscientiæ studiis | Rosthicphus Finnonicus. |
| vivus excelluisset, post fata in deorum societatem translatum crediderunt. Rostarus | |
| additur his: cujus stupenda immanitas humani sanguinis sacrificio ita placari | Rostarus. |
| voluit, vt sibi illorum, quos cultores sui oppressuri essent, animas dedicarent. |
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
