Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Liber Primus. De ritu gentium et natura rerum ac usu bellandi populorum Septentrionalium - Cap. II. De Finmarchia, & gentibus eius - Cap. III. De VII. fratribus alienigenis
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
| Sed quæ recta in exorsu suo consurgunt signa, longiore tractu tenent lucem: | |
| quæ vero obliqua, ocyore transeunt spatio. Ab hac tamen Finmarchia Septentrionali | |
| Distantia locorum | ad Australiora Gothorum, vltra CCCL. milliarium Gothicorum est distantia: |
| vbi mediis noctibus solstitii æstivalis in distinctis locis, Lincopiæ videlicet, & | |
| Scaris, minutissimæ literæ sine lumine legi, ac scribi, immo pecuniæ numerari possunt. | |
| Nullæ videntur stellæ in æstate. | Quibus etiam in locis sub elevatione poli Arctici gradibus 60. a principio |
| Maii ad mitium Augusti, nullæ penitus conspiciuntur stellæ, præter lunare corpus, | |
| quod in plenilunio veluti ardens rubus penes terræ superficiem paululum eo temporis | |
| Autor sphæræ. | interuallo (omnium admiratione, & horrore) pervidetur. Præterea hic adversendum |
| puto, autorem de nat. rerum dicere: Quibuscunque sol propior est, eis dies longior, | |
| & calidior est: quibus autem remotior, eis brevior, & frigidior dies apparet: longior | |
| eunti versus Occidentem, quam eunti versus Orientem. |
 |
| INCREdibilis multitudo hominum Septentrionalium. | DECLARATIS Finmarchorum moribus, ac asperitate cœli, solique, sub |
| quorum aspectu, & natura, incredibilis hominum multitudo genita fit, & in | |
| vniversum orbem antiquitus magis, quam hisce temporibus, propagata, libet | |
| in primis communi omnium relationi insistere (cujus & Paulus Diaconus in principio | |
| histo. Longobardorum quasi pro miraculo meminit fidemque attribuere, in extremis | |
| Circium versus Aquilonaris Germaniæ finibus, in ipso Oceani littore antrum | |
| sub eminenti rupe conspici, vbi septem viri (incertum quo tempore longo sopore sopiti | |
| VII. viri sopiti | quiescunt, ita illæsis, non solum corporibus, sed etiam vestimentis, vt idem autor asserat, ex |
| hoc ipso, quod sine vlla per tot annorum curricula corruptione perdurant, dociles easdem | |
| Pœna curiosorum | & barbaras nations venerationi haberi. Hi denique, quantum ad habitum spectat, Romani |
| esse cernuntur; e quibus, dum vnum quidam curiosa cupiditate stimulatus vellet exuere, | |
| Sigebertus de VII. fratribus CC. annis dormientibus. | mox eius(vt dicitur)brachia aruerunt pœnaque sua cæteros perterruit, ne quis eos vlterius |
| contingere auderet. Sicque videtur, ad quem eos profectum per tot tempora providentia | |
| divina conservet: fortassis horum quandoque(quia non aliter, nisi Christiani esse putantur gentes | |
| illæ prædicatione salvandæ sunt; quemadmodum Sigebertus anno Domini CCCCXLVII. | |
| Testimonium resurrectionis coram Theodosio factum. | refert de septem fratribus apud Ephesum a Decio Imp. pro Christo tormentis, |
| qui spelunca se clauserunt, & facta oratione ibi obdormierunt, & post annos suæ dormitionis | |
| circiter CC. ore speluncæ, quod suo tempore Decius obstruxerat, patefacto | |
| divinitus, a somno surgunt: & asserta fide nostræ resurrectionis coram Theodosio | |
| Imperatore |
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
