Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XIII. Paa tridje aaret
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
79
iseg tit honom som hev sagt: vil ikkje
forlata deg." Ja, rett ei stor heppa var det
med den heilage boki som han hadde fenge
berga med seg fraa skipet; det var plent som
det vøre soleis laga og steilt til hans bate.
. — Arbeidet hans var mest det same no
som fyrr. Og han hadde stødt nok aa gjera.
Han maatte sjølv vera veidar og fiskar, hyr
ding og jorddyrkar og murar og timbermann,
kokar og matsvein og mangt anna, — alt det
som so mange folk elles skiftest um. Og mest
alt gjekk seint og tungt med den reidskap han
hadde, og aaleine som han var. Berre aa
hogga til ei fjøl til ei hylla i kjellaren kunde
taka utruleg lang tid. Han maatte hogga ned
eit stort tre i skogen og so staa der og øksa
paa den tjukke stokken paa baae sidor, til
det endeleg vart eil slag fjøl utav.
Det leid til haustingstidi att, og kornet
hans teikna godt. Men so tok villgjeiterne
og hararne til aa koma der um næterne og
aat paa det og trakka det ned. Han laut til
aa setja gjerde kring aakren sin og hadde
arbeid med det i nokre vikor. Daa vart han
nok kvitt dyri. Men so kom der eit anna
av-aat som det var uraad aa stengja ute. Det
var fuglarne. Dei kom i svære tjukke flokkar
og sat og aat paa kornet. Han skaut inn i
a vaat, noko- sont et og øyder.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
