Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XVI
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
’
PazŻ
AŻ Ga mi LIE
Okazało się, że na takie mnóstwo ludzi wszystkiego
przygotowano za mało.
Gdy Nagel i Marta zostali sami, Marta po-
wstała także i chciała odejść. Nie może z nim
siedzieć we dwoje, uważała, że adwokat Reinert
już z nich żartował, powiedział coś pannie Kiel-
land, która się roześmiała. Nie, lepiej zrobi, gdy
odejdzie.
Lecz Nagel namówił ją do wypicia jeszcze
jednej szklanki. Marta ubrana była czarno; nowa
suknia leżała zgrabnie, lecz była nie do twarzy,
postarzała oryginalną urodę dziewczyny, przytym,
na czarnem tle białe włosy odcinały się zbyt ostro.
Tylko oczy jej rzucały płomienie; gdy śmiała się
twarz nabierała życia i wyglądała zupełnie młodo.
Rzekł:
— Jak się pani bawi? Czy dobrze się pani
czuje dzisiejszego wieczora?
— Tak — odparła. Bardzo panu dziękuję, ba-
. wię się dobrze.
Cały czas z nią rozmawał, dostrajając się do
jej poziomu; opowiedział jakąś urojoną historję,
z której śmiała się bardzo. Chodziło o to w jaki
sposób zdobył jeden z najcenniejszych dzwonecz-
ków swojej kolekcji, antyk, skarb nieoceniony. Na
dzwonku wyrznięte jest imię krówy, która nazy-
wała się Oysten, ale był to napewno byk...
Tu zaczęła śmiać się głośno. Zapomniała,
gdzie się znajduje, potrząsała tylko głową, jak dzie-
cko i śmiała się z płaskiego dowcipu. Promieniała
szczęściem.
— Wie pani — rzekł — mnie się zdaje, że
Minuta jest o panią zazdrosny.
— Ach, nie! — odparła głosem niepewnym.
— Takiego doznałem wrażenia. Zresztą, wolę
280
óżkk
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
