- Project Runeberg -  Misterje /
142

(1914) Author: Knut Hamsun Translator: Justyna Paszkiewiczówna
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - VIII

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

niech mi pani wierzy! Pozatym cieszy mnie i to
jeszcze, że noc ta jest taka cudna... najpiękniejsza
noc w moim życiu!... Sam nie rozumiem, co się
ze mną dzieje... Wydaje mi się, jak gdybym był
cząstką tego lasu, albo tej łąki, albo gałązką so-
sny, albo nawet kamieniem — tak, przedewszystkim
kamieniem — ale kamieniem, przesiąkniętym dzi-
wną, słodką wonią i tym spokojem, co nas otacza.
Niech pani tam spojrzy, proszę... już świta... Widzi
pani pręgę srebrzystą?.. Czyż to nie wspaniałe?

Wpatrzyli się oboje w białą smugę, która się
zarysowała na horyzoncie. Potym Dagny znowu
spojrzała na niego i rzekła:

— I ja jestem panu wdzięczna za wieczór dzi-
siejszy... Niech mi pan wierzy!

Wymówiła te słowa zupełnie dobrowolnie, nic
ją do nich nie zmuszało. Wyrwały się bezwiednie,
jak gdyby wypowiedzenie ich sprawiało jej przy-
jemność.

Nagel spojrzał na nią badawczo. W oczach
łzy mu stanęły. Nerwowo i prędko zaczął mówić
o wigilji.św. Jana... Mówił, że drzewa poruszają
wierzchołkami, że szumi las. Nocy tej nie zapo-
mni nigdy. Świt, bielejący tam na widnokręgu,
odrodził go... czuje się pod władzą sił nowych,
które go opanowały... Grundtwig śpiewa: „Minęła
noc i dzień rozproszył mroki!”... A zresztą, może
ją zmęczył swą gadaniną? W takim razie pokaże
jej sztuki... naprzykład, sztukę ze słomką i gałązką...
Pokaże jej, że słomka od gałązki jest mocniejsza...
Gotów zrobić dla niej wsżystko, czego zażąda.

* — Najukochańsza — mówił— zobacz, czyż noc
ta nie jest czarująco piękna! Rozejrzyj się wokoło...
Patrz, tam krzak jałowcowy zdaje się ku nam po:
chylać życzliwie... Tam, między jedną sosną a drugą
„pająk snuje tkankę... Czyż nie podobne to do

142

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Fri Jan 12 03:45:30 2024 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/misterje/0152.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free