Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IV
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Zresztą, powinienem był domyśleć się tego pierwiej.
Ale ładna była i...
— No ale teraz muszę wstawać! Dostanę buty
czy też nie?
Wyskoczył z łóżka, podniósł roletę i wyjrzał
przez okno. Plac zalewały jaskrawe promienie
słońca. Pogoda była cudna. Zadzwonił. Postano-
wił, korzystając z niedbalstwa Sary, która mu bu-
tów nie podała, zachować się względem niej z więk-
szą niż dotąd poufałością. Zobaczymy, co to za
numer ta wiejska dziewczyna z figlarnemi oczami!
„Czy tylko powie cośkolwiek?” myślał i rzekł gło-
śno: Napewno powie: „Przepraszam pana!” Przy-
puśćmy jednak, że nie bąknie słówka, co wtedy?
Wtedy nie spotka mnie dzisiaj nic złego... Nic
złego!.. O Boże, spraw, aby milczała!...
Zamyślił się chwilę. Wtym na schodach usły-
szał kroki. Gdy Sara drzwi otworzyła, półnagi stał
w środku pokoju. Zawołał:
— No, i cóż mi powiesz?
Potem objął ją bez słowa.
— Niech pan mnie puścił! —krzyknęła gniewnie,
odtrącając go szorstko. Wtedy zapytał zimno: „Dła-
czego nie przyniosłaś mi dotąd butów?” — Prze-
praszam bardzo — odparła, lecz dzisiaj mamy wiel-
kie pranie, a wtedy zawsze jest więcej roboty.
Do dwunastej pozostał w domu, a potym po-
szedł na cmentarz, na pogrzeb Karlsena. Jak zwy-
kle miał na sobie piaskowe ubranie.
37
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
