- Project Runeberg -  Misterje /
41

(1914) Author: Knut Hamsun Translator: Justyna Paszkiewiczówna
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IV

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

pc AGO > RT ZZĄ

płonącym wzrokiem, i wolno poszła dalej z głową
pochyloną; prawdopodobnie w głębi duszy dręczy ją
spojrzenie, którym mnie obdarzyła. W tej samej
chwili pochwycił mnie jakiś długobrody jegomość
z białym filcowym kapeluszem w ręku — inaczej
zostałbym przejechany... Tak, Bóg świadkiem, zo-
stałbym przejechany...

Tss... Raz... dwa... trzy! Jak wolno bije! Czte-
ry... pięć... sześć... siedm... ośm, — czy to już
ósma? Dziewięć... dziesięć. Nie, dla Boga, czyż
naprawdę dziesiąta? Tak... trzeba wstawać. Wsta-
wać, wstawać — tak, wstawać koniecznie! Gdzie
mógł bić ten zegar? Chyba nie w kawiarni?
Zresztą, wszystko mi jedno. Ale, cóż to za ko-
miczna scena odbyła się wczoraj wieczorem w ka-
wiarni! Minuta drżał; przyszedłem w chwili odpo-
wiedniej... Napewno byłby wypił jego piwo wraz
z popiołem i zapałkami. No, więc cóż z tego?
Czy można być tak głupim i zapytywać: co po-
tym? Czego się wtrącam do spraw innych ludzi?
[ dlaczego, wogóle, tu przyjechałem... Czy powo-
dem była jakaś katastrofa we wszechświecie, np.
przeziębienie Gladstone’a? Ha, ha, ha! Niech ci
Bóg dopomoże, dzieciaku! Powiedz prawdę: wra-
całeś do miejsc rodzinnych, lecz widok tego mia-
steczka wzruszył cię tak żywo — aczkolwiek ono
tak małe i liche, — że gotów byłeś zapłakać z ja-
kiejś tajemnej, obcej ci radości, tak cię wzruszyły
flagi, któremi je przybrano. A propos, było to
12-go czerwca; powodem były zaręczyny paniry
Kielland. W dwa dni później spotkałem ją samą.

Dlaczego musiałem ją spotkać właśnie /ego
wieczora, w chwili tak miażdżącego, ciężkiego na-
stroju, gdy było mi najzupełniej obojętne, co ro-
bię? Obecnie, zastanawiając się nad tym wszystkim,
wstydzę się jak pies.

41

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Fri Jan 12 03:45:30 2024 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/misterje/0051.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free