Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Uphaf Magnús konungs góða
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
HAR. HARD.
499
yövarr«. Konungr segir: »svá miklu em ek minni maör en
frændi minn, Knútr konungr, at varia fæ ek haldit Dana-veldi
fyrir NorÖmçnnum; en gamli Knútr eignaöisk at erfö Dana-riki,
en meö hernaöi ok orrostu England, ok var þat um hrið þó eigi
óvænna, at hann myndi þar eptir leggja li f sitt; Nóreg fekk 5
hann orrostulaust. Nú kann ek ætla mér hóf meirr eptir minu
litilræöi en eptir framkvæmð Knúts konungs, frænda mins«. På
mælti jarl: »minna verðr mitt ørendi hingat, en ek hugöa at þú
myndir vera låta, svá gçfugr maör, i nauðsyn mina. Kann nú
vera, at ek leita þannug vináttunnar, er miklu er ómakligra; en 10
þó má vera, at ek finna þann hçföingja, er miör vaxi fyrir augum
at ráða mjçk stórt, heldr en þér, konungr«. Siöan skilÖusk þeir
konungr ok jarl, ok ekki mjçk sáttir.
K. 79. Ferö Tosta til Nóregs.
Tósti jarl snýr þá ferðinni ok kom hann fram i Nóreg ok 15
fór á fund Haraldz konungs; hann var i Vikinni. En er þeir
finnask, berr jarl upp fyrir konung ørendi sin, segir honum alt
um ferö sina, siöan er hann fór af Englandi, biör konung få
sér styrk at sæk ja riki sitt i Englandi. Konungr segir svá, at
NorÖmenn munu þess ekki fýsa, at fara til Englandz ok herja 20
ok hafa þar enskan hçföingja yfir sér — »mæla menn þat, segir
hann, at þeir inir ensku sé ekki alltrúir«. Jarl svarar: »hvárt
er þat meö sannendum, er ek hefi heyrt menn segja i Englandi,
at Magnús konungr, frændi þinn, sendi menn til EaÖvarðar
konungs, ok var þat i orösending, at Magnús konungr åtti England, 25
slikt sem Danmçrk, arftekit eptir Hçröaknut, svá sem svardagar
þeira hçföu til staöit?«. Konungr segir: »hvi haföi hann þat þá
eigi, ef hann átti þat?«. Jarl segir: »hvi hefir þú eigi Danmçrk,
svá sem Magnús konungr haföi fyrir þér?«. Konungr segir:
»ekki þurfu Danir at hælask viö oss Norömenn; marga di la 30
hçfum vér brent þeim frændum þínum«. Pá mælti jarl: »viltu
eigi mér segja, þá mun ek þér segja; því eignaöisk Magnus
konungr Danmçrk, at þarlandzhj>föingjar veittu honum, en því fektu
eigi, at alt landzfólk stóö i móti þér; því barðisk Magnús konungr
eigi til Englandz, at allr landzlýör vildi hafa Eatvarö at konungi. 35
Viltu eignask England, þá má ek svá gera, at meiri hlutr hçföingja
i Englandi munu vera vinir þínir ok liösinnismenn; skortir mik
eigi meira viö Harald, bróður minn, en konungsnafn eitt. Pat
vitu allir menn, at engi hermaör hefir slikr fœzk á Norörlçndum
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
