Heimskringla. Nóregs Konunga Sogur / 76 (1911) Author: Snorri Sturluson With: Finnur Jónsson Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
	Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Uphaf sǫgu Hákonar góða

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>

Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)

Eiríkssynir snørusk þá ok með her sinn norðr í Víkina ok
herjuðu þar, en Tryggvi konungr hafði her úti ok helt til móts
við þá, ok áttu þeir orrostur margar ok hǫfðu ýmsir sigr.
Herjuðu Eiríkssynir stundum í Víkina, en Tryggvi stundum
um Halland ok Sjáland.

K. 11. Fœddr Hákon inn ríki.

Þá er Hákon var konungr í Nóregi, var friðr góðr með
bóǫndum ok kaupmǫnnum, svá at engi grandaði ǫðrum né annars
fé; þá var ár mikit bæði á sjá ok á landi. Hákon konungr var
allra manna glaðastr ok málsnjallastr ok lítillátastr; hann var
maðr stórvitr ok lagði mikinn hug á lagasetning. Hann setti
Gulaþingslǫg með ráði Þorleifs spaka ok hann setti
Frostaþingslǫg með ráði Sigurðar jarls ok annarra Þrœnda, þeira
er vitrastir váru. En Heiðsævislǫg hafði sett Hálfdan svarti,
sem fyrr er ritit. Hákon konungr hafði jólaveizlu í Þrándheimi,
hafði Sigurðr jarl búit fyrir honum á Hlǫðum. Ina fyrstu
jólanótt ól Bergljót, kona jarls, sveinbarn. Eptir um daginn
jós Hákon konungr svein þann vatni ok gaf nafn sitt, ok óx
sveinn sá upp ok varð síðan ríkr maðr ok gǫfugr. Sigurðr jarl
var inn kærsti vinr Hákonar konungs.

K. 12. Frá Eysteini illa.

Eysteinn Uplendinga-konungr, er sumir kalla inn ríkja en
sumir inn illa, hann herjaði í Þrándheim ok lagði undir sik
Eynafylki ok Sparbyggvafylki, ok setti þar yfir son sinn, er
hét . . . . . En Þrœndir drápu hann. Eysteinn konungr fór
annat sinn herfǫr í Þrándheim ok herjaði þá víða ok lagði undir
sik. Þá bauð hann Þrœndum, hvárt þeir vildu heldr hafa at
konungi þræl hans, er hét Þórir faxi, eða hund, er Saurr hét,
en þeir kuru hundinn, þvíat þeir þóttusk þá mundu heldr
sjálfráða. Þeir létu síða í hundinn iii manna vit, ok gó hann
til tveggja orða, en mælti it þriðja. Helsi var honum gǫrt ok
viðjar af silfri ok gulli, en þegar er saurugt var, báru hirðmenn
hann á herðum sér; hásæti var honum búit, ok hann sat á haugi
sem konungar ok bjó í eyjunni iðri ok hafði atsetu, þar sem
hét Saurshaugr. Þat er sagt at honum varð at bana, at vargar
lǫgðusk á hjǫrð hans, en hirðmenn eggjuðu hann at verja fé
sitt; hann gekk af hauginum, ok fór þangat til, sem vargarnir
váru, en þeir rifu hann þegar í sundr. Mǫrg undr ǫnnur gerði

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>