Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IV
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
*
68
lendere. Og han var både blyg og forsagt i
mælet.
Den lange englender stod litt undrende og
hørte på, og Hans syntes han blev dum og enda
lenger enn han var i ansiktet.
Men straks efter klarnet han i synet og nik*
ket til Hans og blottet vennlig grinende tennene.
Hele selskapet såtte sig til bords.
Tjenerne spiste langsomt og forlegne. Men
de to damer og de rutete menn satt med en
rolig og vennlig verdighet i minene og så ut,
som hadde de sittet slik sammen med sine folk
hver dag i sitt liv.
Hans satt for bordenden og åt og undret sig.
Plutselig såtte han øinene i Saltnes, og han
var rød i ansiktet av harme da han sa:
— Du lyg? E kan då sjå, di e vant te å eta
med folke sitt.
— Nei, æ lyg kje, æ, sa trønderen:
— De rettet sig bare efter ham som vert var.
Og hendte det, at han kom til dem, skulde han
få se, at de rettet sig efter ham som gjest og,
sa han.
Hans satt litt og tygget. Så sa han:
— E skjønna no at di veit å bær se åt som
folk. Dæ trudd e mest ikkje, då di gikk og
ringla, med klave og bjølle på, som naut.
Trønderen småknegget:
— Å, de kunde stundom ta sig til det som
var enda rarere.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
