Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - III
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
46
— Hadde de spillemannen med sig, fikk de
da gå inn. Ennu var der gulv til å danse på i
stuen.
— God kveld, Dal*Per! ropte han tvers over
tunet til mannen på stabburstrappen.
Per reiste sig, kom og hilste og håndtokes med
Hans. Og blev så stående og se sig om, med
et par store, rådville barneøine.
— Velkommen åt Rosvold! sa Hans og svang
den ene arm i en stor bue, innbydende mot stue*
døren.
Han var større enn alle andre på tunet. Og
der var en overdådig ødselhet i røst og beve*
geise, som stod han og øste med rike, gavmilde
hender fest og fryd ut over en hel verden.
Den danselystne ungdom gav sig til å røre
på benene og seg langsomt, en efter en inn i
stuen.
Der inne blev stoler og bord flyttet bort til
veggene. Spillemannen såtte sig i et hjørne og
la felen under haken, løftet buen og strøk over
strengene.
Gutter og jenter stod og tråkket med føt*
tene, talløse av venting.
Men der var ingen riktig låt i felen. Den knir*
ket og knaket som en tørr og tørstig strupe.
Hans stod en stund og hørte på den tørre,
jamrende låten, og så ungdommen bli mer og
mer hjelpeløst trist i minene.
Han kunde ikke få fatt i spillemannens øine.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
