Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IX
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
_228_
og las i Testamentet. Han hadde ikkje fullt so rik
Gleda av Guds Ord i Dag som fyrr, og Tankame
hans kvilte ikkje fullt so rolegt i det himmelske; men
han visste fraa dei vakte, at Naaden ikkje altid var
like sterk, og dessutan var det ikkje eingong Guds
Vilje, at me skulde tenkja berre paa det himmelske.
Denne siste Tanken lettad; han lagde
Testamentet ifraa seg og gav seg til aa tenkja paa sine
jordiske Saker. Han vilde altso gaa til Pater. No,
daa lian var umvend, kunde han med rolegt Hjarta
beda denne Mannen um Rettleiding og Hjelp, og det
baade i det timelege og i det aandelege. Hellest
vilde han ikkje beda um Pengehjelp. I sine syndige
Dagar hadde han livt altfor mykje paa annat Folks
Pengar; no vilde han fylgja Guds Ord, og det sagde,
at den, som vilde eta, skulde arbeida. Han vilde
altso spyrja Pater um Arbeid. Han lengtad etter
aa faa tala med denne Mannen; han totte han elskad
han alt paa Forhaand.
Han aat godt i desse Dagarne, so godt, at han
skjemdest yver det for Madam Henriksen. Men ho
syntest berre vera glad, for han gjorde slik Æra paa
Maten hennar, og dessutan . . . ja, det var ein kald
Tanke, men i Grunnen var det best so . . . dessutan
fekk han nok betala. So aat Daniel, og aat tilgagns.
Og han las alle dei Bordbøneme, han kunde hugsa,
baade tyre og etter Maten, og’ det var forunderlegt,
som desse Bøneme vart høyrde. Han hadde aldri
havt so godt av Mat, som han hadde no. —
Daa han vart so sterk, at han kunde vaaga seg
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
