Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - I.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
15
Austlandsby. I Kristiania var han komen i Lag
med grundtvigske og norsk-norske Folk, som hadde
ført han med seg inn i den nye Aandsstraumen, som
daa var uppkomen, og som kveikte han upp i ei stor
»Tru paa den norske Bonden.«
Det var Bonden, som sat inne med dei »bundne
Krefter« her i Landet; hjaa Bonden drøymde dei
uløyste Tankar, som skulde reisa det nye Norig. No
var Hirsch komen paa Bondebygdi, og alt um han i
Grunnen totte Bonden saag annarleis ut, enn han
hadde tenkt seg, so drøymde han likevæl stødt um
dei store Aander, han her meinte han skulde finna.
Kapellan Hirsch lagde snart Merke til DanieL
Han likad denne sterktbygde Guten med det rolege,
godslege Andlitet, og serleg likad han Augo. Dei
kunde sjaa so blidt og trufast paa ein, desse Augo;
der »drøymde Aand« i dei, meinte Hirsch. Og til
hans store Gleda viste det seg, at Guten var flink,
— mykje flink. Det var ikkje nok med, at han
kunde sine Leksur; han forstod dei; han visste so
merkjeleg godt aa finna dei rette Svan. Med
stigande Voner fylgde Kapellanen Guten ut gjenom
Bøk-erne. Og tilslutt var han stød paa, at her hadde
han funnet ei bundi Kraft. Han spurde etter um
Daniel ut i Bygdi. Jau, alle sagde, at det var ein
framifraa klok Gut. Han hadde altid havt Ord for
det. Og Skulemeistaren sagde det same. Kapellan
Hirsch vart so glad som han skulde ha funnet Gull.
»Ein Gut vert ikkje namngjeten yver ei heil
Bygd, utan der er nokot framifraa ved han«, tenkte
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
