Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Viðauki
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
ok ferr út til Hvammsleiðar, ok ætlar til
Borgar, at brenna Egil inni. Ok er þeir koma út
með Valfelli, þá heyra þeir, sem strengr gjalli
upp í fellit, ok því næst kennir Hermundr sér
sóttar ok stinga undir höndina, ok verða þeir
at víkja aftr ferðinni, ok elnar honum sóttin.
Ok er þeir koma fyrir Þorgautsstaði, þá verðr
at hefja hann af baki; er þá farit eftir presti
í Síðumúla. Ok er hann kemr, þá mátti Hermundr
ekki mæla, ok var prestr þar hjá honum.
Ok einn tíma, er prestr lýtr at honum,
þá lætr í vörrunum: „Tvau hundruð í gili,
tvau hundruð í gili“, ok síðan andast hann, ok
lauk svá hans æfi, sem hér er nú sagt. Oddr
sítr nú í búi sínu með miíkilli rausn, ok unir
vel konu sinni. Alla þessa stund spyrst ekki
til Óspaks. Sá maðr fekk Svölu, er Már hét,
ok var Hildisson, ok réðst til bús á Svölustaði.
Bjálfi hét bróðir hans, hálfafglapi, ok rammr
at afli. Bergþórr hét maðr, er bjó í Böðvarshólum.
Hann hafði reift málit, þá er Óspakr
var sekr gerr. Svá bar til eitt kveld í
Böðvarshólum, þá er menn sátu við elda, at þar
kom maðr ok drap á dyrr, ok bað bónda út
ganga. Bóndi verðr þess varr, at Óspakr er
þar kominn, ok sagðist eigi mundu út ganga.
Óspakr eggjar hann mjök út at ganga, en hann
ferr eigi því heldr út, ok bannar öllum mönnum
út at ganga, ok skilr svá með þeim. En um
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
