Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - 22 - 23
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
63
heile denne fagre verdi, gjera vel å gøyma minnet
um meg reint og ukrenkt.»
23. Soleis tala Kyrus, då han låg helsott. Vil de,
kann me godt sjå på våre eigne meiningar um
saki. Ingen skal koma og fortelja meg, Scipio, at
far din, Paullus, eller dei tvo bestefederne dine,
Paullus og Africanus, eller far og farbror åt Afri-
canus, eller mange andre gjævingar, som det ikkje
er naudsynt å rekna upp, — at dei hadde røynt
seg so hardt på store uppgåvor, som ettertidi
skulde gøyma i minnet, um dei ikkje hadde set i
åndi at ettertidi vilde vedkoma dei sjølve. Trur
de at eg (— for å skrøyta litt av meg sjølv på
gamalmanns gjerd —) hadde teke på meg so my-
kje strev ved dag og ved natt, i krig og i fred, i
fall eg skulde vore nøydd til å setja dei same gren-
sone for gjetordet mitt som for livet? Vore det
kje då mykje betre å driva gjenom livet i ro og
mak, utan strev og strid? Eg veit ikkje korleis
det hadde seg, men nok er det at sjeli mi lyfte
seg rak i veret og såg alltid fram mot ettertidi, som
um ho fyrst då skulde leva, når ho var gjengi burt
frå livet. Var det ikkje slik at sjeli aldri skal døy,
so vilde då ikkje nett dei gjævaste menneski streva
mest etter udøyeleg gjetord. — Og kvifor døyr den
styvne so uroleg, og den vise so overlag roleg? Jau,
grunnen er den, at den sjeli som hev eit klårt og
sterkt syn, er merksam på at ho reiser til noko
betre, medan den dimsynte sjeli ikkje ser det. Eg
for min part ber i meg ein trong etter å sjå att
federne dykkar, som eg heldt av og var mykje i
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
