Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Avkall gav du paa di giede,
ned til oss du vilde trede,
kvifor valde du den veg?
Kvifor har du alt uppgjeve,
til aa halde oss i live,
heilt til oss aa gjeva deg?
Evig kjærleiks morgonraude,
sterkare enn kross og daude,
lét deg velje vaare kaar.
Gjeva vil du, ikkje taka,
einast difor vil du smaka
daudens skaal i staden vaar.
Aa, no kjenner eg til fulle
alt mitt myrker, all min kulde,
hjarta mitt er hårdt og kaldt!
Kva spring ut or dette fjellet,
Jesus, mot din kjærleiks veide,
du som gav og ofra alt?
Men eg trur: den gong du blödde,
ut or saara dine flødde
livsens djupe helse — aa,
mektig til kvar Stein aa velte,
til kvart isberg burt aa smelte,
til mitt hjarta reint aa tvaa.
Bøna heit i hugen baarar:
Leid han inn i mine aarar,
la han gjenom hjarta gaa:
straumen som kan fjellet velte,
straumen som kan isberg smelte,
som kan blodskuld av meg tvaa!
Du som har deg sjølv meg gjeve,
lat i deg meg elske livet
under di forsonings veng —
so for deg mitt hjarta bankar,
so at du i mine tankar
er den djupe samanheng!
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
