- Project Runeberg -  Misterje /
158

(1914) Author: Knut Hamsun Translator: Justyna Paszkiewiczówna
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IX

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

— Tak. Długo podróżowałam z ojcem.

— Doprawdy? To bardzo ciekawe! W takim
razie widziała pani różne kraje... była pani za mo-
rzem, jak się to mówi... Tak!... A potym znowu
pani zamieszkała tutaj?... Tak, tak, ojczyzna, ro-
dzinne miejsce przedewszystkim... Wszędzie do-
brze, a w domu najlepiej!... A propos, czy niema
pani cienia pojęcia o tym, gdzie dziadek pani ten
fotel odnalazł? Muszę pani wyznać, że zależy ni
bardzo na poznaniu pochodzenia, coś jakby bio-
grafji przedmiotu.

— Nie. Zupełnie nie mam pojęcia, gdzie
dziadek ten fotel nabył. To już tak dawno! Może
w Holandji? Nie, doprawdy nie wiem.

Ku swemu wielkiemu zadowoleniu Nagel za-
uważył, iż Marta ożywia się coraz więcej. Odeszła
od drzwi kuchennych, i stała tuż obok niego, pod-
czas gdy obracał fotelem, jakgdyby się nań dosyć
napatrzeć nie mógł. Mówił bez przerwy, robił naj-
rozmaitsze uwagi o robocie, wpadł w zachwyt wi-
dząc na tylnej stronie oparcia małą wklejoną de-
seczkę, w którą była wtłoczona inna, jeszcze mniej-
sza. Robota była gruba, bez smaku, jak gdyby
wykonana ręką dziecka. Fotel zaś był tak spróch-
niały, że musiał się z nim obchodzić z najwyższą
ostrożnością.

— Tak — odezwała się nareszcie Marta — je-
żeli pan rzeczywiście... to jest, jeżeli posiadanie
tego fotelu mogłoby sprawić panu chociaż najlżej-
szą przyjemność... to proszę, niech go pan weźmie...
Oddaję go panu z przyjemnością... mogę go nawet
odnieść do hotelu, jeżeli pan sobie tego życzy...
Jest mi on zupełnie niepotrzebny. — Tu roze-
śmiała się z gorliwości, z jaką chciał ten fotel na-
być. — „Właściwie ma on tylko jedną nogę” —
dodała.

158

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Fri Jan 12 03:45:30 2024 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/misterje/0168.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free