Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
etter eposet var kome ut, var fyrste eggjingi hans
mot trollet:
„Hvor længe vil du rase mod fornuften?
Hvor længe svinge donquixotisk spær?
Ser du da ei, din sværmen om i luften
er kun en dalen mod et bundløst kjær?“
Dette diktet opna ei rad med literære stridar
i blad og flogskrift, — i studentsamfundet og for
aalmenningen.
Men samstundes hende det merkelege ting i
den politiske framvokstren. Under innverknad fraa
dei frilynde vindgustarne, som bles fraa
Paris-re-volutionen i 1830 og ut yver heile Europa, hadde
den demokratisk-nationale framvokstren her heime
fenge ny fart. Det vart no klaart som dagen, kva
„oppositionen “ førde med seg. Bondestortinget i
1883 var den fyrste stolte og berrsynlege
vitnes-burden um norskdomspartiet si magt og siger.
Aldri hadde bladi briska seg so høgmælt som no,
aldri hadde det patriotiske skrøyvet stige upp med
slikt sjølvtrygt ovmod. Wergeland sende ut nokre
av dei villaste fridomsdikti sine. Det var ør gleda
yver heile lina.
Endaa so lite Welhaven brydde seg um
politik, so kunde han ikkje vera dauv for alt dette
braaket likevel; det gjekk snart upp for han, at
der var ein samanheng innantil millom den
werge-landske ufysna og den aand, som elles raadde i
landet; det var ikkje berre i diktheimen, der laag
skodda og uklaare og raadde ageløysa; men i bladi,
i politiken, i det aalmenne som i det einskilde liv,
— alle stader møter han halvdaningi med
sjølv-byrgskapen og innbillingi, med alt det skryt og
skraal, som ho faafengt freistar aa løyna daudlei-
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
