Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - VIII
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
127
flyttet ned til «byen» og gav sig til å holde losji*
hus og seige kaffe og bakervarer. Der var til
sist en kaffebu i mest annet hvert hus i gaten.
Innerst i buen stod de store kobberkjeler og
sydet og putret på nymotens komfyr, fra tid*
lig til sent. Kjerringene og døtrene passet kje*
lene, og bar frem på de lange bordene spyl*
kummer og kopper fulle av kaffe så det skvul*
pet over på skålene.
Mennene gikk og drev og blev late og fete
av lediggang.
Og de gledet sig ved tilværelsen. Aldri hadde
de hatt så gode dager, da de strevet på sine
små garder.
Barnene lå og grov og rotet i den fine sand
nede i fjæren, og lekte og gjorde ugagn under
bryggene og i naustene, eller slang flokkevis
fra bu til bu i gaten, og hadde ikke en nyttig
ting å ta sig til, før guttene blev så store, at de
kunde begynne å arbeide ute på bruket.
De stammet fra bønder, deres foreldre hadde
en gang strevet med jorden. Men de kjente ikke
forskjell på en bygg* og en havreåker.
De driftigste av dem lå allerede som gutt*
unger i båt ute på fjorden og berget rekende
stokker — og tjente penger, og kunde som kars*
lige karer sette sig inn i buene og tygge skrå
og spytte langspytt utover gulvet om kapp med
de voksne.
En dag blev det veldig røre og diskusjon i
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
