Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Hægstad: Anmälan. 219
imot oyggj (no. i fær. åiddøj). Dette er ikkje umogelegt, men
det er likevel merkande at me finn ein innskoten g i dilike höve
i mykje eldre skrifter ogso fraa andre stader i det norske maal-
valdet, soleis i Didr. av Berns soga ftygja bl. 77 ba møygiar bl.
81 bj. 6 (citera etter hovudhandskr. Stockholm 4 fol. fraa umkr.
1300), flygia Thom. erkeb. 2347 (Ungers utg. etter hdskr. fraa slut-
ten av 13de hundr.) og Olav Trygvas. soga 3210 (Groths utg. fraa
13de hundr.). Fraa same tid som denne skipnaden um tingfarar-
tollen er ogso det vesle stykket um skuvöysysterne som er prenta
i Inni. sid. X X V I. Det hev ein egte færöysk svip med former
som Sivrdar gen. fækh (av få) Sisceliv (kvendenamn) ett (for Jiét)
og svarabhaktivokal u : systur pi. Men dœttur (fit. av dóttir) maa
vera islandsk. Den bundne adjektivartikel er herr enn. Ogso
brevi um Gudrun i Husavik, som me skal tala meir um nedanfor,
hev eit par gonger denne formi for artikelen. I dei færöyske kvædi
er artikelen hin, i nyfæröysk alltid tann (av sá).
Brevet fraa Greip Ivarsson av 12 mai 1399 (sid. 31—35) er
skrive i Skien, men maalföret i brevet eig heima paa Bergenskan-
ten. Det brukar halvljoden e, t. d. Greiper, adher, ligger, og ser-
merkjer seg med endingsvokalarne i og o (til deils u). Dette er
ei millomnorsk yvergangsform for eit eldre maalföre med i og u i
utljod. Brev paa dette slag maalföre er mest alle skrivne i Ber-
gen i siste fjordeparten av 14de hundr. og 1ste fjordeparten av
15de. Greip var fraa Sunnhordland og hev anten sjölv skrive bre-
vet eller havt ein bergensk skrivar til det. Der er eit par smaa
merke etter austnorsk: hœidhaflœghom 313 allu(m) 3217 3318 og
det austnorske mannsnamnet Kætivlsson 342 {<z Kctilsson)’).
Transskriftabrevet av 3 juli 1407 (sid. 48) med sine 6 vidis-
sar (sid. 36—47) er skrive paa eit vestnorsk maalföre; det hev
baade islandske, sernorske (ogso svenske ell. danske) og færöyske
maalmerke.
Til islandsk reknar eg skrivemaaten hr i Hrossa lands strand
3819, namn paa ei grend i Norig; eg gjeng daa ut fraa at hr paa
denne tidi ikkje lenger livde paa Færöyarne. Sameleis til islandsk
at avskrivaren a lltid skriv æ eller e for æ (lang ø): dcemt 368 for-
seman 37j armcedi 3713 hægenden 42, hegendum 39t grcent 40, (42t).
Dei tri fyrste av desse former — med labial konsonant tett etter
vokalen eller tett fyre — og hegendum er mogelege ogso i heime-
norsk, men plar der berre ovra seg sporadisk, og grænt er mesta
raadlaust2). feår 4414 asg for fpåur tyder paa yvergang ogso av
*) Bettingi æfvin dhlægrar i note 2 paa sida 83 for æfvirdhlægrar i
teksti er tarvlaus. I sudvestlandsk hev me enno æverleg og æverdieg, og
former med r i dette ordet er ikkje so sjeldsynte i diplom.
*) I ei ordlista fraa Nordhordland (Additam. 899 qv. i den Arnam. saml.),
skrivt paa Osier straks nordanfor Bergen i 1723 finn me likevel fraa desse
kantar: Hœnaa (Hönen), aacker Hænaa (ager Hönen). Med di ordet i an-
dre maatar er so likt dansk som mogelegt, kann det berre vera vokalen æ
for ö som hev gjort det verdugt til upptakmg i denne ordlista.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
