Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Athugasemdir við visurnar i Eyrbyggju, og skýringarnar á þeim (Janus Jónsson)
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
366 Janus Jónsson: Visur i Eyrbyggju.
leyghötuttr væri þá = Snorri godi. En þessi breyting liggur
fjarri handritum. Mjer hefur því komid til hugar, ad hid
upphaflega kynni ad hafa verid:
at UfhotuSr lauf a
. . . of þat vánir
r= laufa-lífhötuðr (Snorri) at vánir of pat. laufa-Ufhötu&r
kann ad þykja óedlileg mannkenning, en jeg tel þad nálega
sams konar kenning og morðfárs-myrfrir, Jalks-sfyja-myrcfi-
freyr. Má ekki finna ýms dæmi, er benda á, ad skåldin
hafi hugsad sjer sverdin (vopnin) sem lifandi verur (sbr.
Jón forkelsson: "Skýr. á vis. i GiU" bis. 5.; Nj. n. 478.,
639.)? Mjer finnst kenningin laufa-ltflwtu&r vera i anda
fornskálda, þótt jeg þekki enga alveg samstæda kenningu,
því ad fornskáldin fara med vopnin í kvedskap sínum, eins
og þeir hafi hugsad sjer þau sem lifandi verur. Verid getur,
ad rjettara væri ad lesa á (eigi át), laufa-lífhötuðr væri þá
(eigi Snorri godi, heldur) Jórarinn máhlídingr sjálfur, og
hug8unin sú, ad hann hefdi þær vonir, ad Snorri godi myndi
eigi gera sig sekan, ef hann fengi adstod Vermundar. —
Sidari hluti visunnar er aflagadur, enda skyringar á honum
eigi fullnægjandi.
19. k. 3. v. 3–*-: gnj/ljórni bett geymi
geira stigs at vigt.
gnýljómi á ad vera half kenning (utg. 1882 og utg. 1895.;
sbr. Lex. poet.). Ef ordid er rjett, þá er þad ad eins fyrri hluti
þess (^wý-r), sem er hálfkenning, og merkir orusta. En ad
hjer sje ura hálfkenning ad ræda, er ad öllu leyti
ósenni-legt. Jeg ætla, ad ordid sje aflagad, og act lesa eigi
gunn-ljómi, og er þad rjett sverdskenning. Dr. F. J. hefur (brjefl.)
fallizt á þetta, og hyggur, ad gvn i handr. hafi verid lesid
gnv, þ. e. gny.
19. k. 5. v.: Frófra höga bjúgröftutt er skýrt svo í utg.
1882 (sbr. utg. 1895): "JWtö, sækonungr; bógr Fró&a, skip;
bjúgröftull Fróåa bóga, hin iholfa (sic) söl skipanna, skjöldr".
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
