Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Om brugen af konjunktiv i oldnorsk, forts. (M. Nygaard) - - VI. Bisætninger, der er udsagte som en andens tale eller tanke, eller er føiede bestemmende til en infinitiv, akk. med inf. eller sætning i konjunktiv
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
119
vægja (Atlm. 26). konur hugðak dauðar koma i nótt hingat,
værit vart búnar, vildi þik kjósa, byði þér bráðliga til bekkja
sinna (Atlm. 28).1
b) þá bauð konungr Halla með sér at vera, ok nemi
menn kvæðit (Mork. 100, 27). bað þá segja hertoganum, at
hann vildi frið öllum hans mönnum, en hertoginn léti þeim
heimilt þar at sitja um vetrinn í hans ríki ok hafa þat^ er
þeir þurffcu þar at nanðsynjum til viðrvistar, en þeir mundu
(NB.) gørast sem hogstir landfólkinu, ok hertoganum vori
þat góðræði, alls þeir váru sóttir svá langt frá sínu landi
(Mork. 158, 7). mér hefir stillir stefnt til eyrar: þriggja
nátta skylak þar koma (H. Hj. 35). fastnaði Mörðr Hrúti
dóttur sína Unni ok skyldi boð vera hálfum mánaði eptir
mitt sumar (Nj. 2, 50). eptir þat var gørt um málit ok á
kveðit um fégjöld, ok skyldi alt greitt þegar þar á þingi;
en Grunnarr skyldi fara útan ok Kolskeggr ok vera í brautu
þrjá vetrr en ef Grunnarr fori eigi útan ok mætti hann
komast, þá skyldi hann dræpr fyri frændum hins vegna (Nj.
74, 14 fgg.). Flosi var ok gørr útan ok allir brennumenn,
ok skyldu eigi fara samsumars, nema þeir vildi, en ef þeir
fori eigi útan um þat, er þrír vetr væri liðnir, þá skyldi
hann ok allir brennumenn vera sekir skógarmenn (Nj. 145,
274). gørðu sætt sína: skyldi Ólafr vera konungr yfir landi,
meðan hann lifði; hann skyldi halda sætt ok frið við Noregs
konung, ok svá við þá menn alla, er í þessi ráð äger ð höfðu
vavizt. Önundr skyldi ok vera konungr ok hafa þat af landi,
er semdist með þeim feðgum (0. S. 89, 35). Eagnhildr hét
1 Men: geir hugðak standa í gögnum þik miðjan, emjuðu úlfar á endum
báðum (Atlm. 24). björn hugðak hér inn kominn, bryti upp stokka,
hristi svá hramma, at vér hrædd yrðim, munn oss mörg hefði, svá at
vér mættim ekki, þar var ok þrömmun þeygi svá lítil (Atlm. 17). þar
þóttumst ek sjá varga mjök marga, ok sóttu þeir allir at mér - þá
þótti mér þeir sækja at öllum megin, en ek vörðumst; ek skaut alla
þá, er fremstir váru - tók ek þá sverðit ok vá ek með annarri hendi,
en lagða með atgeirinum annarri hendi ö, s. v. (Nj. 62, 25 fgg.)-
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
