Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Om brugen af konjunktiv i oldnorsk, forts. (Marius Nygaard)
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
194
þess er fyrst leitanda þá, fyrir hví nökkurir englar sé nefndir á
nafn (Hom. 176, 23). ávalt leitask í lífi manns, hvílíkr hann sé
á hinni efstu tíð lifs síns (Hom. 47, 12). leitaði, hversu hann
glataði honum (Hom. 41, 4). ek man ganga upp á eyna á njósn,
hvat títt sé í eyjunni (0. S. 116, 11). hann bauð Ólafi konungi
at fara á fund Eögnvalds jarls ok njósna, hvers hann yrði varr
frá Svíakonungi, ok freista, ef hann mætti nakkvarri sætt við
koma (0. S. 79, 36). höfðingjar í Noregi heldu njósnum austr
f
til Svíþjóðar ok suðr til Danmarkar, ef Ólafr konungr kvæmi
austan ór Garðaríki (0. S. 199, 18). hugleiddi marga vega, hvat
til hjálpar væri (0. S. 246, 34). hyggi (hverr) at, ef hann finni
í sínu lífi nökkurn hlut þenna (Hom. 180, 1). váru um þat mjök
hugsjúkir, hvernig þeir fengi til gætt, at eigi næði úvinir
konungs at misfara með líkinu (0. S. 225, 25). um þat réðu ríkir
tívar, hve þeir Hlórriða hamar um sotti (Ham. 14). um þat
réðu ríkir tívar, hví væri Baldri ballir draumar (Vegt. 1). ráð
þú, hvat þat væri (Atlm. 22). þá var á hvörfun hugr minn um
þat, hvárt ek skylda vega (Sig. 3, 37). (skulu vér) sjá, hvat
þeir taki (var. taka) til ráðs (Nj. 128, 8). sé nú seggir, hve sjá
hverr velli (Guð. 3, 8). vittu, ef þú hjálpir (Oddr 4). hitt vil
ek fyrst vita, ef þú fróðr sér (Vafþ. 6). hitt vil ek vita, hve
Vafþrúðnis salakynni sé (Vafþ. 3). um þat gættusk, hverr hefði
lopt alt lævi blandit (Völ. 29). eru nú sendir menn eptir jarli
at vita, hverju sæti (Jomsv. 57, 11). fyrst er vitanda, hvat sé
kraptr (Hom. 56, 5). vitit nú, ef þér fáið valhnøtr (Mork. 165, 1).
vitið, ef ér finnið nakkvat af sauðum (Nj. 16, 4). var engi
kvenna munr í því gørr ok engi grein, hvers kona hverr vori
eða systir eða dottir (Ågr. 24, 13; = der spurgtes ikke efter;
det undersøgtes ikke).
Som exemplerne viser, bruges præs. konj. om nutid og
imperf. om fortid. Hvad det fremtidige angaar, betegnes dette i
regelen ikke efter disse verber, men der sættes præs. konj. efter
hovedsætning i nutid, imperf. eller fortid: mun nú verða at reyna,
hve til takist (Mork. 158, 24). um þat réðu ríkir tívar, hve þeir
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
