- Project Runeberg -  Arkiv for/för nordisk filologi / Første Bind. 1883 /
341

(1882) With: Gustav Storm, Axel Kock, Erik Brate, Sophus Bugge, Gustaf Cederschiöld, Hjalmar Falk, Finnur Jónsson, Kristian Kålund, Nils Linder, Adolf Noreen, Gustav Storm, Ludvig F. A. Wimmer, Theodor Wisén
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Häfte 4 - Om brugen af konjunktiv i Oldnorsk, forts. (M. Nygaard) - - III. Substantiviske bisætninger (substantiviske atsætninger; spørgende bisætninger)

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

341

b) hon sagði, at Baldr hafi þar riöit um Gjallarbrú (Sn. E.
I 178, 14 var).1

c) Pórir segir, at hann hefði ekki hug a leitt of men þat, en
þótt vér hefðim nökkut men, þá mun þat heima liggja í Bjarkey
(0: S. 148, 24). sagði feðr sínum hörð tíðindi, at þeir höfðu hitt
konung, ok áttum bardaga við hann (0. S. 107, 12). hann segir,
at hann væri merktr eptir Pór, ok hefir hann hamar í hendi,
mikill er hann vexti (0. S. 108, 13). Haraldi konungi var sagt
brátt, at þar var komit bjarndýri, gersimi mikil, ok á íslenzkr
maðr (Mork. 61, 21). sagði, at sá maðr var kominn á Lóar, er
Ólafr heitir, ok vill bjóða oss trú aðra (0. S. 106, 19). hon
svarar, at þat var honum hegómamál, ok hann er áðr svá vel
kvángaðr, at honum er fullræði í (0. S. 14, 1). þeir sögðu, at
einn maðr skyldi vera borinn af hreinni meyju, ok hann myndi
vera kallaðr Jesus, ok sá er hinn sælasti burðr, er borin var;
en sá er á hann trúir, hann man lifa etc. (Hom. 60, 15).

d) hann svarar, at ek skal ríða til Heljar (Sn. E. I 178, 12).
hann svarar, segir, at Ásta er góð kona, en ekki er hon svá
stórborin, sem ek em (0. S. 14, 2). veitir jarl þau svör, at hon
skal sjálf ráða, þvíat hon er miklu vitrari en ek (Jomsv. 55, 21).
síðan lykr Sveinn konungr upp sættargørðinni, ok ferr þaðan at,
at þú Búi! skalt laus láta tignarklæði jarls, en gullkistur skaltu
hafa báðar (Jomsv. 66, 13).

Anm. 1. I en af udsagnsverbum afhængig at-sætning kan
hjælpeverbet munu bruges om det formodede (se "om betydn.
og brugen af verb. munu, side 287, fg.).

segja þeir svá, er slíku vilja fylgja, at skipit myni hafa rekit
í svelginn (0. S. 193, 7). alromt er, at Hallgerðr muni stolit
hafa (Nj. 49," 54). þess gatu þó margir menn, at hann myndi
norronn maðr (Hom. 106, 34).

Anm. 2. Stundom udelades at efter udsagnsverbum især i
2den og følgende af flere sideordnede sætninger, og sætningen
faar da gjerne en mere selvstændig form, idet verbet som i
hovedsætninger sættes foran subjektet (ofr. § 29 anm. l og § 32
anm. 1).

1 Forskjelligt derfra: nú gatu þér þess, at norðr ifra oss vaxi sól
skjót-ara (Kgs. 15, 18).

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sat Dec 9 02:15:59 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/anf/1883/0345.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free