Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Häfte 4 - Om brugen af konjunktiv i Oldnorsk, forts. (M. Nygaard) - - III. Substantiviske bisætninger (substantiviske atsætninger; spørgende bisætninger)
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
338
95, 8). síðar um vetrinn var konungi sagt, at Innþroeíidr höfOu
fjölment á Mærini, ok váru þar blót stór at miðjum vetri,
blót-uðu þeir þá til friðar ok vetrar góðs (0. S. 103, 15). þóroddr
hafði heyrt getit Arnljóts ok þar með, at hann var enn mesti
stigamaðr ok illvirki (0. S. 153, 13). hon sagði, at allir skutu
at Baldri (Sn. E. I 172, 20). sagði, at hinn fyrra dag riðu um
brúna V fylki dauðra manna (Sn. E. I 178, 9).
Anm. Er hovedsætningen historisk præsens, følger i
bisætningen dels tidsformer (i ind. ei. konj.) som efter nutid, dels
som efter fortid.
segir, at hann vill fúslega þiggja af þeim þat, er hann þarf
til ferðar sinnar (0. S. 197, 80). segir, at jarl hefir honum því
heitit, at hann skal fylgja honum á fund Svíakonungs (0. S. 65,
31). Sighvatr segir svá, at jarl væri enn mesti vin konungs (0.
S. 83, 3). Sighvatr segir honum mikit frá fríðleik Ástríðar
kon-ungsdóttur ok svá, at þat mæltu allir menn, at hon væri at
øng-um hlut verr um sik en Ingigerðr systir hennar (0. S. 82, 34).
segir svá, at Knútr myndi enga menn þangat senda med þeim
erendum, er honum eða hans mönnum myndi gagn í vera (0. S.
131, 3).
§ 36. a) Ofte findes dog - navnlig efter fortid (hist.
præsens) - indikativ, hvor den nøiagtige betegnelse (efter § 33) kræver
konjunktiv.
sagði, at mál var at ríða (O. S. 95, 11). Ölvir svaraði ok
sagði, at bondr váru úsannir at þessi sök (O. S. 103, 25).
bú-andamúgrinn opti ok kallaði, at þeir vildu hann til konungs taka
(0. S. 8, 14). sagði, at þetta var hans vili, at hon giptist
Jariz-leifi konungi (0. S. 84, 3). sagði þá Hýmir, at þeir váru komnir
á þær vaztir, er hann var vanr at sitja (Sn. E. I 168, 16). þá er
ek var heima, heyrðak sagt, at Hrólfr konungr var mestr maðr
á Norðrlönduni (Sn. E. I 392, 16). svarar, at hann var þá
ný-vaknaðr (Sn. E. I 148, 17). segir jarl, at honum þóttu þetta
vera bisn mikil (Jomsv. 56, 33). segir þat með, at Brúsi þurfti
eigi at hafa meir en þriðjung (0. S. 96, 6). Erlingr svarar, at
þat var eigi vel til borit fyri þá sök, at konungr bannaði
korn-sölur (0. S. 114, 17) þjálfi segir, at hann mun freista at renna
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
