Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Häfte 2 - Om brugen af konjunktiv i oldnorsk (M. Nygaard) - - I. Konjunktiv i hovedsætninger
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
133
at svá sem á pall af palli svá skyldim vér stíga af lægra
mannkosti jafnan til ens hæra mannkostar (Hom. 207, 28).
þat er ørindi okkat, at við vildim ráðast til liðs við yðr
(Jomsv. 65, 11). hafa skulum við til þess einörð, at vit
vildim, at þú komir aldri í várri flokk (Jomsv. 67, 17).
b) relativsætninger:
þvíat eitt orð má þat mæla í bræði, ef maðr gætir eigi, er
síðan vildi hann með gulli keypt hafa, at úmælt væri (Kgs. 7, 9).
eru þar margir þeir menn, er óðalbornir Jjottist til vera at hafa
réttindi af jafnbornum mönnum sér (0. S. 111, 37). vil ek unna
þér þeira sætta, er þér væri mest somd at, ok þú mættir bezt
við una (Fl. I, 147, 1). hitki hann veit, er hann vita fyrpti
(Håv. 22). þeir hafa eigi brjóst þat, er þeir fyrfti, ok eigi ástar
vekku sér í brjósti, er guðs sæði mætti þar rotask þeim til gagns
(Hom. 103, 2). þat er enn makligr ávöxtr iðranar, at vér
varnim við nökkurum hlutum þeim - er oss mætti lofat vera at
hafa (Hom. 109, 21). vil ek ekki annat en þú farir til vetrvistar
ok þat með þíns liðs alt, er þinn vegr væri þá meiri en áðr
(0. S. 156, 15).
c) andre bisætninger:
hann mun vera eigi með jöfnum vitrleik, sem konungi somdi
(Mork. 163, 34). satt er þat, at margir sækja þeir á minn fund
er ek má eigi svá gott gera, sem vilinn væri til (Mork. 186, 35).
þvíat skylt væri tál okkart "um marga hluti (Kgs. 4, 1). er þat
grunnúðligt, ef þú ætlar at selja honum sjálfdomi, þar er þú
ættir at taka (Nj. 49, 88).
Anm. Ogsaa i bisætninger, som efter sin art skulde
udtrykkes i præs. konj., kan der sættes potential imperf. konj.,
naar man med en vis-ubestemthed, forsigtighed og
forbeholdenhed vil have udsagnet betegnet som noget, der maaske eller
muligens kunde (skulde) finde sted:
eigu þeir opt at minna þá á kristindóm, at þau mætti
kunna Pater noster ok Credo (Hom. 137, 31). k vér megum með
nökkurum verðleik þá biðja árnaðarorðs við guð á dómsdegi,
svá at vér mottim njóta eilífrar sælu (Hom. 145, 26). hon
heitir speculum regale eigi fyrir drambs sakir þess er ritaði, nema
fyrir þá sok at þeim skyldi þykkja girniligri til náms, er heyrði
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
