Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
129
VEGARD
(stilt).
No hev daa han far sluppi ifraa.
(Togn).
ÅASHILD
(med upprette armar).
AÅalmaattug aas
i uppheimen!
Mannavenen
mild oss verje.
Heimsens ve-vord
vigsle lyden.
Aasabrag fride
frendar frede.
(Sigmund, Huld og Sidhatten hev kviskra saman i krokom.
Med Aashild tala, hev Sigmund lura seg bak um Atle og stend med
øksi lyft yvi hovude hans, ferdig til aa hogge. Med de same kjem
ein egjeleg toreskrell, øksi dett or nevane hans. Inn kjem ein mid-
aldrug ovstor mann med raudt skjegg og logande augo. Ein stor
hamar hev han i handi. Han ser seg um ein augneblink. Folk tukkar
seg undan. Han hiver hamaren mot Sidhatten og Huld; med de same
fell ein bjart elding ned paa deim. Dei tvo vert burte med ein gong.
Kjempa gjeng ut gjenom deri. Straks etter ein hard toreskrell. Alle
stend forstøkte eit bil).
VEGARD.
Heimsens ve-vord, aalmaattug aas, Torekall
sjølv hev lyden vigsla.
(Togn).
HALLBERA.
Tor vere æveleg lova!
Ivar Mortensson: Varg i veum. 9
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
