Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Du gamle mor, du sliter arm,
so sveitten er som blod.
Men endaa i ditt hjarta varm.
Og du meg gav min sterke arm
og dette ville mod.
Du turka taara av mi kinn
so mang ein herrens gong,
og kysste meg som guten din,
og bles meg uti barmen inn
min sigerfulle song.
Du gamle du — du gav til meg
mi mjuke hjärterot.
Og difor maa eg elska deg
kvarhelst eg vankar paa min veg,
um so paa villan fot.
Vi skynar nok at dette maa so vera, skal livet
kunna hange ihop og gaa framover. Aa setja ut av kraft
dette vesle 4de bodet — i vaart liv aa merke — vilde
vera aa rive av all utvikling, vilde vera aa løyse oss upp
i vaar rot. Legg merke til kva Jesus sa: „So lenge
himmel og jord staar skal ikkje ein bokstav av lova
falle burt.“ Dei tvo ting heng ihop dei — ryk grunn-
muren, so dett huset ned.
Det ser ut til at voksteren vaar og lykka vaar, ja
tilværet vaart her paa jord, er bunde til og kviler paa
nokre einkle heilage lover som ikkje kan skiplast. Dei
er jordfaste, der har vi røtene vaare, fraa der syg vi
kreftene, baade samfundet og den einskilde. Og det 4de
bodet, um korleis dei unge skal vera mot dei gamle er
ei med dei sværaste av desse grunnlovene.
Soleis saag han paa det Malakias, profeten fraa Judæa,
naar han spaadde um døyparen og sa: „Han skal snu
hjarto aat fedrom til hjarta aat bornom og hjarto aat
bornom til hjarto aat fedrom, so eg, Herren, ikkje tarv
koma og slaa jorda med bann.“
So veldigt stort var dette arbeidet, at han nemner
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
